bir savaş oyunu biçiminde tasarlanmış bu oyunun en profesyonel özelliğidir. bir savaşta komutanlar savaşmaktan çok bir ekibin bütünlüğünü sağlamakla yükümlüyken şah da aynı göreve sahiptir. şah oyunu oynayan kişiyi temsil eder.
Hayatta'da öyle değil midir? ya da savaşlar için düşünelim.Senin ele geçirmek istediğin şey aslında durağandır, pasiftir, yerindedir.ancak sen onun için önündeki engelleri aşmak ve onu almaya çalışmalısın şah aktif bir taş olsaydı vezir gibi o zaman ona kimse ulaşamazdı mat olmak bir hayli güç olurdu etmek de tabi ki.Padişah işlere dokunmuyor yani vezir, yardımcı, yaver, koruma hallediyor herşeyi ama o yaveri veziri ya da korumayı öldürürsen padişahı da kolayca öldürürsün.Satrancın yansıması budur.
tayyip erdoğan'ın koruma ordusuna bakılınca anlaşılabilecek durum. şahlar her zaman zayıftır tek başlarına, başkalarının gücüyle korunurlar. sadece şah değil, herkes böyle.
çünkü şah keyif ehlidir. zaten satnrançta amaç şahı neşelendirmek, o'nun önünde gösteri yapmaktır. şu haliyle gladyatörler birbirleri ile acımasızca çarpışırken onları keyifle seyreden imparatordan farkı yoktur. her türlü pis işini de vezirine gördürür. bu vezir sağa sola ileriye geriye her yöne şah adına el atar. kendisine sormak lazım; nasıl bir ilişki var olm aranızda ?
Çünkü şah koruma altındadır. Zaten satrançta amaç şahı almaktır. O yüzden bütün taşlar onu korumakla görevlidir. Vezir ise başkumandan gibi şaha yardım eder. ileri geri çapraz her yöne gidebilir.
Batıda vezire Kraliçe adı verilmiştir. Bununla Kraliçe'nin Kralın en büyük desteği olduğunu işaret etmektir. Satranç 6. yüzyılda Hindular tarafından oynanmaya başlanmış oradan dünyaya yayılmıştır. *
