ilk "günaydın" ritüelinden sonra, "ne oldu biranda rengin bembeyaz oldu" sorusuna veremediğim yanıtın sebebidir işte bu başlık...
bir köpek gibi muamele gördüğümüz bu şirkette, genel müdürün bugün inanılmaz şekilde sarımsak kokması, ona olan itaatimi söndürdüğü gibi, gibip cami duvarına işememe sebep olacak kadar keskindir de aynı zamanda.
kendisine itina ile sakız, şeker ve bilimum bu gibi durumlarda kullanılması farz kılınan yiyecek, içeceklerden ikram ettiysem de, şiddetle reddedip işimle ilgilenmem gerektiğini söyledi...
zaten bünyede düşük olan tansiyonum, kendisi sayesinde, yerlerde sürünüyor.
bir sarimsak fabrikasinda calisiyorsa sorun yoktur. hatta isinin icindedir, uretimdedir, iscisiyle beraber bok gibi kokmayi kabullenmistir. candir, bizdendir, halktir! kocum be!
