Sagopa kajmerin "kendime sarılır donarım" isimli sözünü hatırlatan başlıktır. Duygusal yoksunluk diye bir tabir var psikolojide. Sürekli başkalarına ihtiyaç duyup, kendi başına asla tam anlamıyla mutlu olamayacak düşüncesi. Bunu kırmanın yolu da üzerine gidip yalnızken daha mutlu olabileceğinin farkına varmaktır.
hikayelerinde, derin bir melankoli ve sıcaklık vardır. insanın karmaşık iç dünyasını, yalnızlıklarını öylesine sadelikle anlatır ki, bir an da ona sarılır gibi hissedersiniz.
