(arkadaşlarım saymış) 8 duble rakı yani ortalama bir 70lik içtikten sonra babam arıyor: "kızım, geç oldu."
kahve söylemişim ama tutturuyorum "gidiyorum ben." bir arkadaşımın erkek arkadaşı sağolsun montumu tutuyor ama giyemiyorum. çocuk bildiğin bebek giydirir gibi kolumu montun koluna falan soktu. burdan ona binlerce teşekkür.
aynı çocuk taksiye bindirdi. evimi tarif etmedim. hatırlamıyorum daha doğrusu. blackout. neyse bir baktım evin önündeyim. kaç lira tuttu hatırlamıyorum ama 50 verdim indim. zenginliğe bak amk.
eve çıktım. salona girdim. "şimdi siz soru sormayın çünkü ben iyi değilim." diye kikirdemeye başladım. babam köpürdü. "defol, yat, zıbar." kahkaha atmaya başladım.
topuklu ayakkabılarımla uyandım.
özet geçmek gerekirse ben sarhoşken konuşamıyorum. ben gülüyorum.
ertesi gün asla hatırlanmaz. bütün gün ''lan ben ne demişim acaba dün gece?'' diye düşünür durur insan ve sonrasında pişmanlık hissedebilir. yine de, hayatta en az bir kez yaşanmalıdır bence. ertesi günün tamamen mal mal geçer. bazen komiktir bile. yaşamadıysanız yaşayın, abartmadan.
arkadaslarla feci şekilde ictigimiz bir gün elazıglı bir arkadasımın kafası kıyak oldu.
Başladı halay cekelim demeye actı müziği , oynayamadan yataga attı kendini. Bir de baktımki şuuru kapalı bir şekilde yatakta yatarken halay cekiyor.
Yarım saat sonra kalktı ve yanımıza geldi. Söyledikleri 3 saat boyunca gülmemize sebep oldu. : '' ben Allahla konustum lan benll affedicekmiş''
Ertesi gün olay herzamanki gibi inkar edilmistir kendisi tarafından.
arkadaşımın evinde beni yatağa yatırmaya çalışırlarken direnerek ben bu yatağa yatmam burada spermler var demişim. hala inanmıyorum o ayrı. çok içmiştim evet
