artık çevremdekiler tarafından üzerime alkolik etiketi yapıştırıldığından kendimle büyük savaşlar verip pazar gününden beri olmadığım durumdur. dolaptaki biralar sürekli aklımda.
kafa dengi dostlarla birlikte içilirken sarhoş olmak keyif verir, ancak haz edilmeyen kişilerin bulunduğu mecliste ağza damla içki dahi koymamak evladır.
övünülecek yahut güzellenecek tek yanı olmayan vasat durum. karı kız etkilemek için içki içip alkolik olan tonla tanıdığım oldu. sarhoşluk öven, güzelleyenleri bir devlet hastanesinin karaciğer servisine beklerim.
Bünyem buna kolay kolay izin vermiyor. Rus genlerim mevcut da haberim yok sanki. Alkol oranı yüksek içkiler içsem de asla birisine zarar verme isteğim, mantıksız ve ertesi gün pişman olabileceğim hareketlerde bulunmadım. Bazı anılar yok ama. Geri gelin lütfen. Ben o gece ne yazmıştım, kim bilir?
