?.
-
harika bir ahmet akkuş şiiri.
şairler severmiş sarhoş yürümeyi
yalnız ve geceleyin
severlermiş türlü hayaller görmeyi
böyle bir anım var, dinleyin
bir akşam deniz kenarı
taşlayarak martıları,
yürüyorum kumsaldan
geçiyorum (kum)salını salını
ekmek, şarap ve sen şarkısını
bağıra bağıra söylüyorum
unutunca birden, bir kıtasını
yine nakaratına dönüyorum
o gün felekten bir gece çalmışız
kafamız güzel yani hafiften
sonra evlere dağılmışız
'felek peşinde' diyor bir ses, içimden
dalmışım yürürken eski aşklara
dalmışım memleket meselelerine
selam verirken laz uşaklara
şöyle bir ugradım teknelerine
konuştuk öyle havadan sudan
'saat dört olmuş' dedi dursun
'ben kalkayım' dedim usuldan
'muhabbetiniz bol olsun'
aynı şarkıyla bana yol göründü
'sen' i çıkardım şarkıdan
kaldık: ekmek, şarap ve ben
bir de sabahın dördü
kafamın içinde bir ısırgan otu
kendi topragını kendi suluyor
karanlıkta dehşetli bir korku
yakınlarda aç bir köpek uluyor
kapkara duyuyorum sesleri
ve yüzümde kapkara eller
ensemde bitiyor nefesleri
peşimden koşuyor ölüler
kapıyorum gözlerimi, mezar taşı
açıyorum gözlerimi, önümde sırat
ya azrail, ya arkadaşı
bu gördüğüm donuk surat
sarhoşluk yapmaz insana bunu
hem o kadar içmedim ki ben
göremiyorum fakat yolun sonunu
gördüklerim de hayal zaten
ya bir duvar, ya bir agaç dibi
aldırmadan azrail ve arkadaşına
sızdım oracıkta ölüler gibi
koyup başımı hayali mezar taşına
uyandım ertesi gün, alnımda güneş
şıçmış üstüme taşladığım martılar
bir parkta uyandım, üstüm başım leş
bir kaç arkadaş beni zor ayılttılar
ahmet akkuş (21 temmuz 2008 istanbunalım)
