beyindeki mutluluk reseptörlerinin salgılanmasına sebep olduğundan mütevellit, mutlu hissettirir bireyi, özelmiş gibi hissettirir, bol bol sarılsak ya?
her kötü şeyde sağ elimle sol omzumu sıvazlarım. bu da geçecek, bunun da üzerine zaman yığılacak, sabır... diye diye kendimi avuturum hep. sonra elimi başıma koyar, hadi uyu biraz derim kendime.
keşke kendime sarılabilseydim.
bir yerlerde uzmanlar bir araya gelerek sarılmanın insan ruhuna ve bedenine olumlu katkılarını araştırıyorlar. onlara göre sarılmak sadece insan ruhuna psikolojik olarak iyi gelmekle kalmıyor, aynı zamanda biyolojik bazı olaylara yol açarak somut katkılar da sağlıyor.
mesela mutluluk hormonu?
oksitonin?
insanı rahatlatıcı etkisi
insanı iyileştirici etkisi
mutlu edici etkisi
şifa verici etkisi
depresyondan çıkartıcı etkisi
güç verici etkisi
göz yaşartıcı, göz doldurtucu, hatta omzu bulmuşken kaçırmayayım ulan diyenler için hüngür hüngür ağlatıcı etkisi?
tamam durun durun, mevzu bu değil evet.
şimdi sarılınca başımızı koyup ağlayabileceğimiz omzun azlığını konuşmayacağız.
kimsesizliği filan da.
dalga geçeceğiz be birazcık.
keyfim kaçtı vallahi. sarılasım geldi.
bu sarılma ihtiyacı bazen çok pis bastırıyor sayın yazarlar.
hani yukarıda yazar demiş ya meme ucuma kadar hissediyorum diye, heh.
meme ucuma kadar ulaşamasa da bi kalpte hissettirdi.
off hani dalga geçecektik?
ben bu başlığa şey demeye gelmiştim.
aynı uzmanlar sevdiğine sarılmak kadar iyi gelmese de tanınmayan birine sarılması da iyi geliyor demiş.
heh işte ben şey dicektim.
allahım sen bizi elalemin kucu kucuğuna muhtaç etme.
sen bize sevdiklerimize kucu kucu yapmayı nasip et
hep sağımı solumu ellerler benim şapşağım, bırakme beni insanlar kötü :(
edit : arkadaşlar hep beğeni bir amin, her fav bir fatiha.
çökün akşam bazarı bu
sarılmanın en güzel yanı, taş bir duvar bile olsanız bir yerlerden bir sarmaşığın şefkati gelir bulur, sarıp sarmalar sizi. ve istemem sandığınızın, aslında ne kadar da ihtiyacınız olduğunu ise ancak sarıldıktan sonra anlarsınız.
Gereksiz ihtiyaçtır. Ben kendimden başka kimseye sarılmam. Hatta kendime de sarılmam. Gerek duymuyorum çünkü.
Edit: nadiren uyku vakti yastığa kolumu atıyorum; Ama o da sarılma amacıyla değil; Daha rahat uyumak için.
Edit: Bir de ağaca sarılırım; Çünkü topraklıyormuş insanı; enerjiyi dengeliyormuş. bir yerde okumuştum.
Bana beni küçük hissettiren ihtiyaçtır. Ama ne kadar soğuk, kayıtsız, ukala ve tek başına olmaktan rahatsız olmayan birisi olsam da ben bile bazen istiyorum. Öyle sarılmak değil, sarmak eyleminin edilgen şeklinde. O kadar yani. Neyse duygusal olmaya lüzum yok, üzerim örtülse yeter.
Not: yeni instagram hesabı açtım, koyacak fotoğraf bulamıyorum iq.
Not 2: acaba şimdi mi duş alsam, yatmadan önce mi...
