saplantı takıntı..bu aşktan öte başka bir boyuttur ki istediğine ulaşamadığın takdirde kendi kendini yediğin ölüp bittiğin artık kafayı sadece takıntılarınla bozduğun durumdur.çok zordur.yazıktır. (bkz: ben böyleyim)
kara sevda ya tutulmaktır.
her sabah onunla uyanıp, her gece onunla uyumak
deli gibi kıskanıp, ne olursa olsaydı benim kalsaydı demektir.
(bkz: aşık olunan); duaların tek öznesi, kalbin değişmez melodisidir.
tehlikeli durumdur. fakat daha kötüsü aşık olduğunun kişinin bunu fark etmesidir. kendini kaybedersin yeri gelir kişiliğinden taviz verirsin ve bunların sonu gelmez. ben delikanlı adamım diyeni salya sümük ağlatır, ben kimseyi takmam diyen kızın adını çıkartır. aşığın kendisine ve çevresine zararı büyük olur. şunu da eklemek gerek ne kadar saplantılı olsa da unutulur.
insan hayatından yılları yiyip bitirebilen durum. Benim 8 yılımı yedi, unutabilmek icin kıtalar değiştirdim, ülkeler değiştirdim, sevgililer değiştirdim hep nafile. 8 yıl sonra bu takıntımı yenmek icin onunla yüzleştim, ve anladım ki insan 7'sinde neyse 77'sinde de o imiş. Ve takıntı bitti.
bu hayatta beni ilk reddeden kişiye olan tutumumdur. aşık mıyım emin değilim ama takıntılı olduğum kesin.
şuan başkası var hayattında. ve ben Hâla bir mucize bekliyorum.
Seni üzüp ağlatanda kaldın da,
Yarım mevsim durmadın yanımda!
Sen ki? bu kadar yemini bana yediren.
Bana da yazıklar olsun
O kadar iyi biliyorum ki
Şimdi çağırsan...
Yine geleceğim!..
yorum yapmayacağım konu hakkında iyi veya kötü diye sadece olanları anlatayım.
mesela bu durum kişiyi yavaş yavaş yok olmaya götüren durumdur.
artık siz yoksunuz, çünkü siz aşık olduğunuz kişi olmuşsunuz. O sizin her şeyiniz olmuş, ondan başkası yaşamıyor bu dünyada sanki. Ailenizi bile unutur hale gelebilirsiniz. onun en ufak derdi sizin kalbinizi parçalar, onun en ufak mutluluğu sizi dünyanın en mutlu kişisi yapar. saniye saniye, dakika dakika ondan haber almak istersiniz. bugün nasıl acaba? sağlığı iyi mi? hasta olmadı umarım diyerek onun üstüne titrersiniz. her gün her sabah her akşam sadece onunla konuşmak istersin. başkalarına da onu anlatırsın. artık insanlar yeter yine onu anlatma diyecek hale gelirler. acınızı, mutluluğunuzu, mutsuzluğunuzu sadece onunla paylaşırsınız. başkası sanki sizi anlamayacakmış gibi. o sizde artık bir saplantı haline gelmiştir. onunla en ufak tartışmada kendinizi suçlu hissedersiniz çünkü o sizin için mükemmeldir, onun kusuru yoktu, o kusursuzdur, her zaman bütün hata sizdedir, her zaman siz özür dilersiniz.. ve daha bunun gibi yüzlerce durum sayabilirim.
ama en kötüsü de maşuğun bu durumdan sıkılmasıdır. eğer maşuk bu durumdan sıkılmışsa aşık hayatını mahveder en sonunda kendini yok eder..
