sans toit ni loi

entry4 galeri0
    1.
  1. yönetmenliğini agnes varda'nın üstlendiği 1985 yapımı fransız filmidir. Bireye dayatılan toplum kurallarını kabul etmeyen, özgürlüğünün peşinde koşan maceraperest mona bergeron' nun zamanla kendi toplumu tarafından ötekileştirilmesinin anlatıldığı etkileyici bir filmdir.
    0 ...
  2. 2.
  3. Sınav zamanı veya ne işle ilgileniyorsanız işinizde performansınızı yükseltmeniz gereken bir dönemde izlenmemesi gereken bir film.Aksi takdirde işi gücü bırakıp bira ve sigara eşliğinde hayatınızı gözden geçirmenize neden olması pek muhtemel.Gs-Fb derbisinden önce izliyim dedim.Ama filmden sonra balkonda çay sigara keyfi yapmayı tercih ettim.Filme dönecek olursak,sistem eleştirisi ve ilkel insana atıflar taşıyan bir yol filmi.J.J. rousseau modernizmin insan ahlakını çökerttiğini düşünür.Ona göre ilkel insan modern insandan üstündür.Agnes varda da bu düşünceye paralel düşünüyor.Mona ile diğer insanları sık sık karşılaştırıyor.Herkes Mona dan etkileniyor ve onun yaşamına özeniyor.Özendikleri şey monanın özgür ve ilkel olması.Ama yine de özenmelerinin yanı sıra böyle bir yaşamı tasvip etmedikleri çok açık.Monanın sistem içinde yaşayamayacağını,kendisinin boşlukta sallanan bir birey olduğunu söylüyorlar.Ve yine onlara göre sistem içinde barınamayan insan yok olmaya mahkumdur.
    Filmde beğendiğim bir diğer nokta da yönetmenin tecavüz klişesine sürekli başvurmaması.Yol filmlerinde sürekli kamyoncular tecavüzcü olarak gösterilir.Filmde ise tek bir tecavüz sahnesi vardı ve bunu yapan kamyoncu değildi.
    Into the wild ile karşılaştırmak ne kadar doğru bilemiyorum ama diminisin de dediği gibi into the wild bu filmin yanında toz pembe kalıyor.(into the wild'in son sahnesini saymazsak tabi)
    Son olarak; Yaşasın ilkel insan,kahrolsun modernizm!
    2 ...
  4. 3.
  5. Bazılarımız sadece yaşamak zorunda olduğu için yaşar. Hayat zevk verici değildir, daha çok zoraki bir görevi idame ettirmek gibidir. Bazılarımız amaçsız ve hırs yoksunudur ama buna karşın temizdir de… Bazılarımızın ise öldükten sonra hatırlanmasına bile gerek yoktur çünkü hatırlanmak da anlamsızdır bir yerde… Agnès Varda’nın filmindeki Mona da işte o bazılarımızın her birinden birer parça taşır bünyesinde. Sırtına yüklediği evi, dünyası ve hayalleri kadar küçüktür ama yaşamak zorunda oldukları küçümsenecek gibi değildir. Buna rağmen o, kendi de dahil olmak üzere her şeyi önemsizleştirerek hayatta kalmanın yolunu bulmuştur.

    ilgisini çekenler için yazının devamı: http://sinemahzen.com/sans-toit-ni-loi/
    0 ...
  6. 4.
  7. güzel bir filmdir. özellikle filozof çiftçi (daha ziyade besici) ile mona arasında geçen diyaloglar zamanının ötesindedir. ne diyordu;
    " sonsuz özgürlüğü seçmişsin ama sonsuz yalnızlığı elde etmişsin".
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük