ilk başta tam olarak hissedemediğimiz kırılma anları var. Zamanla harap edici duygulara dönüşüyorlar. Yaralanmanın sıcaklığıyla ilk anda hissedilmeyen kurşunlar gibi. Böyle durumlarda biraz zaman her şeyi daha da beter ediyor. Bizi yere seren büyük sorunlar olmuyor hiçbir zaman. Bizi yere seren evdeki şekerin bitmesi oluyor, kaybolmuş bir kitap oluyor, kesilen elektrik oluyor. ikimiz de yere serilmiştik o gece. Öyle bir kafaydı işte.
yanımdaydın sarılacak kadar yakınımda
ama bu bize yasaklanmışcasına
o kadar da uzaktı.
sözlerin okşadı saçlarımı önce
sonra sesindeki ipeksi hüzün,
aniden sarılıverdi bana.
ikimizin de gözlerini kapattığı o an
iki insanın birbirine verdiği cennetiydi.
sen bana gök'ten gelen hatıra
ve sen gidince ben yine yalnız, bir başıma.
