ben leğende çokça yıkanmış olduğum için yapamıyorum bu eylemi. mocha mı leğende yıkanmış birisi gibi içiyorum. ağzıma bi yudum alıp kafamı mümkün mertebe yukarı dikerek ciğerimdeki havayı yavaş yavaş ağzımdaki mocha nın içine vererek guluk guluk guluk sesleri çıkartıyorum.
Her gün yaptığımdır. O ayrı bu ayrı. Leğen gönlümüzün ve çocukluğumuzun sultanı. Ama White mocha'da her ne kadar hayatımıza sonradan girdiyse de sevdirdi kendini.
Anlamıyorum, White mocha içmek için böyle bir şart mı var?
çocukluğu, annenin leğende banyo yaptırırken arap sabununu kafaya sürmesi olarak hatırlayan birinin zaman zaman garipseyeceği eleştiri/çıkarım.
bu gerçek yüzünden mochaya mesafeli olmuşumdur.
yıllar... yıllar... leğenden çıktığın gibi (eğer hava soğuksa) yanan sobanın başına fırlardık. okul başlayacağı için sonraki gün genelde pazar günlerinin olayıdır.
ne kadar güzel bir tespit babam akşamları gelirdi soba da güğümdesuyu kaynatırdı sonra banyoda soba yakılrıdı mavi büyük leğende yıkardı banyo bitince de al oglum starbucks dan mocha aldım der sonra mc donals amcanın hedıyesini de verirdi maymunlu lcw gömleğimi giyer soba karşısında mocha içerdim. ah be fakrlik ne güzeldi.
