oldukça tanıdık bir önermedir. bunu duyduğumda hep maneviyat gelir aklıma evet manevi yoksunluk hissidir bu. daha çok yalnız kalındığında yer bitirir insanı. düşünmek gerekir çünkü günlük olayların ağırlığından ezilir de duyulmaz ta ki yalnız kalana kadar...
