zamanında oradan oraya gezinen bir muhabbettir bu. gerçek midir bilinmez. güzel bir efsanedir. ayarlıdır. yalnız hocanın aklından şüpheliyim. vur kafaya sandalyeyi; sonra "işte bu sandalye" de. öğrenci daha bir ayarlı olurdu. sonra da otur. "başın ağrıyor mu?" diye sor. "ağrıyor" derse, "aha işte bunu kanıtla" diye başka bir ayar ver.sonra hangi... ben böyle sonsuza kadar giderim durayım bari.
notu kıt bir felsefe hocası, ottan moktan notlar kırmaktadır, öğrencilerin canını sıkmakta morallerini bozmakta, geceleri hüngür faşırt ağlatmaktadır. hoca bir gün derse girer ve öğrencilere kağıt çıkarmalarını, sınav yapıcağını söyler. öğrenciler kağıtları çıkarırlar. hoca masanın üstüne sandalye koyar ve sandalyeye oturur. sorusu şudur: "Oturduğum sandalyenin varolmadığını kanıtlayın". sınavlar tamamlanır, hoca şu ana kadar hiçkimseye yüksek not vermemiştir ama cevabı görünce başka yapacağı bişey kalmamıştır. cevap ise şudur: "hangi sandalyenin?!"
oturduğunda kıçın rahat bir yere değiyorsa sandalye vardır, oturmaya çalışırken çat diye düşüp kalçanı kırıyorsan sandalye yoktur; oturduğunda kıçın bir yere değiyor ama rahat değilse sandalye varla yok arasıdır.
not: varla yok arası dedim de aklıma bir şiir geldi: ping pong masası
