bunu her zaman söylemişimdir. bizim insanımız ün ve şöhreti çok büyütür, ulaşılmaz elde edilemez gözle bakarlar her şeye.
sanatçı dediğin kim?
parayı basarsın sabaha kadar karşında bülbül gibi öter. parasıyla yavrum parasıyla, dokunmak için götünü başını yırtacağına adam ol hayatını kazan ayağına gelsinler.
kendini ilah ilan eden ülkemin sözde sanatçılarına sesleniyorum;
paran neyse verir ayağıma getirip boş duvarlara söyletirim o şarkılarını.
şarkı söyleyene sanatçı de, oyunculuk yapana sanatçı de, her televizyonda gördüğüne sanatçı de.. olmaz öyle iş.
ben burada sanatçı derken, ota boka sanatçı denen şarkıcı, oyuncu bozuntularından bahsediyorum.
gerçek sanatçıları zaten abartmayı geçtim doğru düzgün tanımıyo bile kimse.
mesela bir Pablo Picasso : nedir bu adam. aç bir çocuğun karnını doyuran bir insan daha evladır bence. sanat elbette önemli. ama önemli olması gerektiği kadar önemli olması gerekir.
Gercek snatcilar icin konusacak olursak haklaridir abartilmak.
Ulkemizi ornek verirsek, 75 milyon insan icinden cikip herkesin yapamayacagi bir isi yapmak saygiyi gerektirir. Sanatin her dali icin ayni seyi soyleyebiliriz. Hersey olabilirsiniz ama sanatkar olamazsiniz denmesinde ki sebebin ta kendisidir bu durum. Sen buna abarti de, biz gercek diyelim.
