kapı yayınlarından dücane cündioğlu kitabıdır.
arka kapağında ''akıl'' ve ''tahayyül'' kıyaslaması yapar. sanat, aklın sınırlayıcılığıyla değil, sınırı olmayan tahayyülle sonsuzluğa ulaştığından söz eder. yüzeyde kalmaz ve derinlere inmeye çalışır.
--spoiler--
''saç diplerinden kokusu alınır hakikatin'' başlıklı yazısında ernst hans gombrich'ten ''aslını görmediğim bir resim hakkında konuşmaktan kaçındım'' sözünü alıntılayarak yazısına başlar. ilk okuduğunda hürmetle ve gıptayla önünde eğildiğini hatırlatır. işin özüne, özünün özüne inmeye çalışır. her olaya böyle titizlikle yaklaştığını hissedersiniz. ''Kaç kere diyeceğim sana ey talib, tanrı'ya inanan adam olmak kolay, ve fakat Tanrı'nın inanacağı adam olmak zor!'' diyerek bitirir.
--spoiler--
