Her ikisinin de yanlış olduğunu düşünüyorum. Nasıl? Bugün sanatçılarını bilemediğimiz binlerce keşfedilmiş, keşfedilmekte olan veya keşfedilmeyi bekleyen sanat eserleri bulunmakta. Sanatçılarının yada toplumun bunu bilmemesi onların sanat olduğu gerçeğini değiştiremez. Bu nedenle sanat toplum için olamaz.
Öte yandan sanatın her daim eğitici, öğretici, sanatçının ise 'ben buradaydım' diyen bir yönü olmuştur. Bir nevi insana karşı ayna gibidir. Sanatçıyı ve insanı; din, dil, ırk, cinsiyet, mezhep ayrımı gözetmeksizin farklı duygular uyandırsa da eğitir, öğretir, yol gösterir. Bu yüzden sanat, sanat içinde olamaz.
Velhasılı kelam sanat, ne sanat içindir ne de toplum için. Sanat, insanı insandan ayırmaksızın kişi içindir. Anlaşılıp anlaşılamaması sanatı değil, kişiyi bağlar. Bu konuda birikim yapmak sanatın değil kişinin işidir.
Sanat toplum içindir. Bu esas alınmalı. Sanat toplum, yani insan için vardır. insana hitap etmeyen bir sanat dalı düşünülemez. Herşeyin insan için yapıldığı varsayımı ile olaya bakıldığında, sanat toplum içindir diyoruz.
sanat kimsenin beğenisine muhtaç değildir. işte bu yüzdendir ki sanat sanat içindir. sanat toplumun içine girip mesaj verme kaygısı güttüğü zaman kirlenir. eğitimsiz cahil halkları konu alan bir sanat düşünülemez. bu arabeske girer. oysa sanat elit bir olgudur.
Her ikisi de yanlıştır. yanlış değilse de eksiktir. zira insanlar; sanatın sanat olmadığı zamanlarda da sanat yapmıştır (bkz: mağara resimleri). keza insan sanatı sadece topluma göstermek için de yapmaz. çünkü biliyoruz ki bir çok sanatçı, tanınmadan önce sanatlarını sadece kendilerine teşhir ediyorlardı ama sanat eseri her zaman sanattı..topluma gerek duymuyordu.
Şahsen sanat, insanın kendi içine sığmayan şeyleri dışına aksettirmesidir. bu sayede rahatladığını hisseder. bir çok sanatçının da uğraşlarından bir türlü kopamamalarının sebebi de budur.
sanat sadece sanatçının egolarını tatmin içindir. sanat camiası ya da toplum kendine pay çıkarıyorsa onların bileceği iş.
ben ortaya bişey koyduğum zaman, beğeni ve övgü beklerim. sonraki aşamada maddi getiri. asıl amaç asla mesaj kaygılı bir takım yapıtlar ortaya koymak değildir.
toplumsal kaygıları işlemek siyasetçilerin işidir. sanatçıya ne bundan.
