Halkçı bir insan olarak direk düz mantık “halk için” dedim yıllarca ama sanatın ne olduğunu evrensel ve tarihsel olarak kavrayınca “sanatın sanat için” olduğunu anlıyorsun.
Sanatsal bir çalışma o an halk için bir anlam içermese ve önemsenmese de aradan 100 yıl geçince kıymet görebilir, başka bir sanatçının ilhamı olabilir.
Halk anlamıyor veya olmadı diye sanatından vazgeçsen olur mu?
Her sanat bireyin kendi iç dünyasından süzülüp geldiği ve pratikte bireyin kendisi olduğu içindir ki sanat kişinin kendisi içindir. Toplum moplum traş yani.
Mağara resimlerinin sanat oldugu da tartışmalı çünkü estetik bir kaygısı yok. Ayin için veya hayvanla büyüsel bağ kurmak için yapılmış resim gibi duruyor.
Toplum içindir tabi.
Genelde din ve aristokrasiye hizmet etmiştir. Daha sonra ideolojik çıkışlar olup belli kitleler kendi akımını oluşturmuş. Ancak sanat genelde toplumun üst kesimin estetik zevklerini yansıtmıştır. Dün aristokratsa bugün burjuva. Ya da sermayeyi elinde tutanlar. Tabi komünist ülkelerde de sanat bir propaganda aracı olarak kullanılmış burjuva sanatına tepki koyulmuştur fakat bu sanat da halktan daha çok seçilmiş ideolojik baskın sınıfın isteklerini dayatıyordu. Sanat bir çok misyon tarihte yüklenmiştir. Ahlaki bir öğreti, milli duyguları çoşturma, salt propaganda yapma gibi amaçla da kullanmıştır.
Sanat kişinin kendi fantezilerini yansıtmaktan uzak durmuştur. Toplumun veya belli kesimin beğenisine sunulduğundan o kesmin isteklerini zorunlu olarak gözetmiştir.
Toplum içindir sanat, kişi sadece kendi bakmak için resim yapmaz.
Sanat sanat için olmalıdır.Toplum için olursa nabza göre şerbet verme durumu olur.Sanat için olursa bağımsız ve ger türlü kaygıdan uzak olur.Ama dili topluma uygun da olmalıdır.
sanat toplum içindir çünkü eğer bir eser hiç kimsenin görmediği duymadığı bir şey ise hiçbir amaca hizmet etmez yatak odamda duran bir tabloyu benden başka kimse göremiyorsa ne işe yarıyacak ha sanat sanat içindir diyorsan sanat ne için var diye kafa yorman gerekiyor.
--spoiler--
içinde yaşadığımız yabancılaşmış dünyada, toplumsal gerçekler dikkati çekecek bir ışıkta, konunun ve kişilerin 'yabancılaşmışlığı' içinde ortaya konmalı. sanat yapıtı seyirciyi devimsiz benzeşme yolu ile değil de onun eyleme katılmasını, karar vermesini sağlayacak yargı gücüne seslenerek kendine bağlamasını bilmelidir.
insanların toplu yaşayışını düzenleyen kurallar oyunlarda 'geçici ve yetersiz' olarak gösterilmeli, böylece seyirciyi seyretmenin ötesinde daha verimli bir davranışa itmeli, giderek, oyun boyunca düşünmesini, sonunda da, 'bu iş böyle olmaz. katlanılır iş değil bu. buna bir son vermeli.' diyebilecek bilince kavuşturmalıdır.
öyle ki, çalışan erkek ya da kadın tiyatroya geçimini sağlaması gereken korkunç, sonu gelmeyen uğraşmalarını görüp eğlenmek ve kendi sürekli değişiminin şaşırtıcı acısına dayanmak için gelsin. burada, en kolay yolda kendini yaratabileceğini görsün: çünkü en kolay varoluş yolu sanattadır.'
--spoiler--
ben de pek çoğunuz gibi genelde sanat sanat içindir düşüncesini savunsam da, bu da pek mantıklı bir bakış açısı.
Benim fikrime göre bu zamana kadar 'yanlış' sorulmuş ve cevaplanmış sorudur. Sanat ne içindir ? 2 yolu var zaten halk veya sanat. Ama ne yaparsanız yapın ne halktan ne sanattan ayrılamıyor. Sanat halk için deseniz; sanatı sanat yapan şey sanattır. ( bu cümle karışık oldu) sanat sanat içindir deseniz sanatın tüm çalışma yeri ve olayı halktır. Bir sanat eserinin inceliklerini anlatırken halktan örnekler verilir. Bu yüzden bence halk sanat içindir görüşü biraz daha doğru gelmektedir.
