röp de chamber* ı mı giyip altına yumurta topuk ve beyaz çorap ile güzel bir uyum içeriside katılacağım zirvedir. şaka lan pederbank iflas etti katılamıyorum.
sinema da sanattan sayılır mı? ayhan ışık gibi bir jön daha doğar mı? monica bellucci gerçek mi? pan'ın labirenti çocuk filmi mi? gibi sorulara cevap arayacağım mamafih bulmayı ummadığım zirve.
nöbette olduğumdan dolayı katılamayacağım için kahrolduğum zirvedir. beyniolmayankafa kişisini görmeyeli uzun zaman oldu. özledim koca adamı. aslında mülayimle, sümer duvarlarındaki ereşkigal motifleri ve değişik toplumların tanrı ve tanrıça heykel ve resimlerini konuşmayı çok isterdim. mesela o zamanlarda sanat kimin için yapılıyordu derdim kendisine. hatta gelebilseydim bir de pipo hediye etmek isterdim bu sohbette. ah benim de önünde siyah tülü burun hizasına kadar gözleri örten bir kocaman şapka ve yaklaşık yarım metre uzunluğunda bir sigara ağızlığı ile katılmam gerekiyordu ama neyse artık başka sanat aktivitelerine ne diyelim. gidenler çok eğlenir umarım. ben, siz yokken, nöbeti sözlüğe yazarak geçiriyor olacağım aklınız kalmasın.
sanat klasik düşüncenin aksine pragmatist olmalıdır. yüksek zümre sanatlarının sözlü kültüre olan zararları bugün bile onarılamamışken doğu düşüncesinin münevverlerinin yerine batı düşüncesinin odağı olan fransız devriminden sonra doğan entellektüel kesimin çabalarından örnek alınarak sanat halka indirgenmeli ve belli bir faydaya yöneltilmelidir.
katılmamayı planladığım zirve. yani iyi tamam sanat ne içindir konuşalım da, sanatın ne için olduğunu bularak ne elde edeceğiz ben onu merak etmekteyim. ya çağırın şöyle bir kurtlarımızı dökelim zirvesine, şarap içelim zirvesine bak nasıl atlıyorum o zaman.
sanat sanat içindir abi, bunun nesini tartışmaya zirve yapıyosunuz anlamadım ki.
şimdi çıkıp birileri kesin şey der: '' la sanat toplum içindir, faşo bu, puşt bu, terbiyesiz bu, zevzek bu''... tarzı bi yorumu kesin bekliyorum. ama diyalektiğimde haklıyım, neden?
ikincisi de... sanat dediğimiz olay kesinlikle lise edebiyat derslerinde anlatıldığı gibi bişey değil. sanat sanat içindir felsefesi kesinlikle sanat toplum içindir'den daha toplumcudur, çünkü özgürlükçüdür, sınırı olmaz. ve içinde bulunduğunuz toplumun gelişmesini istiyorsanız önce özgürlüğü öğretmeniz gerekir. ancak televizyon reklamı gibi toplumcu gerçekçi mantıkla değil. insanları sanatın özüne teşvik ederek akıllarını özgür bıraktığınız da sanat herşeyiyle güzel olur. çünkü işte o zaman insanlar sanatta kendilerini bulmaya başlarlar.
ya bide bu iş denize bakıp denizi anlatmakla, denize girip denizi anlatmanın farkına benzer. bakan insan mavidir der, giren insan rüyadır der. önce yaşamak gerek yani aslında.
ılgıt ılgıt esen rüzgara karşı bir çınar ağacının altında sere-serpe oturup konuşulmasını tavsiye ettiğim zirvedir. lakin ben sanat konuşmaktan pek haz etmem... ayrıca, (bkz: sanat nasıl konuşulur).
söyle bir sanat zirvesine katılacağım için hem heyecanlı hem gururluyum. sağlam argümanlarla gelip, sanatın ölümsüz olmak için olduğunu kanıtlayacağım. sağlam argüman dediğim de işte internetten birkaç çıktı alacağım, o yani. eğlenceli olacak.
