internette çok samimi olunan kişiyle gerçek hayatta konuşmaya cesaret bulamama durumudur. aslında kafası karışık bir yazarın, sözlüğe içini dökmek için açtığı başlıktır.
kocaeli üniversitesi'nde radyo sinema tv okuyorum. bu arada şöyle söyleyim. üniversite hayatımdan önce popüler, albenisi yüksek bir kişiydim. hayatıma çok kişi girdi çıktı. üniversitede aynı statüde olmadığımı farkettim. ve biraz geri plana çekildim. sınıftaki insanlar gerçekten konuşulacak, sohbet edilecek insanlar değiller. ama içlerinde birisi var ki sınıfta gözüme hoş gelen tek kişi. daha sonra konuşmak için facebook'tan eklemeler filan işte. kısa süre önce tanışmamıza rağmen, internette çok samimi oldum ben bu kızla. gece geç saatlere kadar, uykumuz gelene kadar konuşuyoruz. henüz ortada aşk meşk konuları olmasa da o yola doğru gidiyoruz işte. onun da ilgisini çektiğimin farkındayım. ama nedense okulda merhaba demekten öteye gidemiyorum. bu özelliğimden nefret ediyorum ama yok yani sonrası gelmiyor bir türlü. biraz da karşımdakinden bekliyorum tabi. benim bu kıza açılmam lazım. seviyorsan git konuş dediğinizi duyar gibiyim. ama sorun tam da bu. seviyorsam gidip konuşamıyorum.
