"ve yangında kurtarılması imkansız acılar bırakıyorum... " diyerek aşkın ağırlığını,
"sana cinayetimin ipuçlarını bırakıyorum... " diyerek aşkın acısını,
omuzlara olduğu gibi bırakan şiir.
yazık ve kavrulmuş bir dilin, anlamlandırma çabaları içerisinde, yangında kurtarılamayacak gecelerini ümitsizce daha güvenli bir yere saklama telaşını anlatan şarkıdır. terlemeye hasret bir avucun içerisinde kayıp kentin yakışıklısı için aynalar sunaklaşırken, bütün birikenlerini özünde saklayan yaralanmış çiçeklere sunulan yangın sözler.
hiç kimsenin kendisine yardım edemeyeceğini bile bile, yazık bir hayat için ağıt.
