şayet bir cümlenin içinde ama varsa o cümle görevini yerine getirmez. sadece anlamasını bilen insana kullanılacak olan cümlenin sonuna ama koyarız.. o gerisinin gözlerinize baktığınız anda tamamlar zaten.
(bkz: gitmen lazım)
sana gitme demeyeceğim ama nasıl olsa ben gitme demeden hatta diyemeden gideceksin...hey hat!! herkes gidiyor bu sene zaten alıştım buna.gidişin önemli değil kalsan önemli olurdu.neyseki mutsuzluktan sonra gelir mutluluklar ama ya gelmezse... sen gelir miydin?
Ayrılırken kuvvetli olma repliğidir. sana gitme demeyeceğim ama git te demeyeceğim ne diyeceksin, o zaman kal demek kalıyor geride. kal diyeceksinde erkekliğe bok süremediğin için lavinyayla falan geçiştirmeye çalışıyorsun.
Gitme demiyeceksen, diyemeyeceksen bkz falan yok haykıra haykıra kal diyeceksin. Saklanmadan, gocunmadan.
Kal diyemiyorsan, sende hayatın boyunca ıkınır ama içindeki o duyguları bir türlü dışarı çıkaramaz ve kaybolur gidersin.
son 3 harfle eline bi umut verip, yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim incinirsin yine de sen bilirsin diyerek avucunuzdaki son umudun teninize değe değe can vermesini izlemenizi sağlayan ve sizin bir aşkın cesedini izlemekten nasıl acı çektiğinizi izleyen ve bundan zevk alandır.
