Cümleler yeterince kuruldu nasılsa, gitmek ya da kalmak sadece bir eylemden ibaret oldu hissetmeyince içinde.
Şimdi sırtını sırtıma yasla. Ayrı iki uca dönsün yüzlerimiz. Ve sadece yürümeye başlayalım döndüğümüz yönlere doğru.. Kimse birşey demesin, kimse kendine sırtlamasın ayrılığı..
Hiç kesişmemiş gibi, hep ayrı yönlerde yürüyormuşuz gibi sırtlarımızı hür bırakalım birbirlerinden..
git bırakıp uzaklara git
ardından yaşlı gözlere kıyıp git
git bırakıp uzaklara git
istesem de dön desem de hadi git
git yalan sevdalarla
çaresiz yarınlarına
bu yürek buna da dayanır
alışırım gözyaşlarıma
sana git diyemem ama kal demek gelmiyor içimden
son sözünü söyledin bana bırakıp giderken
ah gün gelir olur da pişman olur dönersen
ardından bakıp güleceğim.
- sana git diyemem ama kal demek de gelmiyor içimden.
+ ee ne bok yiyecem şimdi, karar ver giyim mi kalayım mı?
- gider gibi yap ama gitme, koltuğun arkasına saklan.
