milli takım forma ve kaşkoluna sahip olmakla gurur duyduğum ikinci vatanımdır. her toscana ziyaretinde mutlaka uğrarım, rimini'den yaklaşık yarım saatlik bir otobüs yolculuğu ile gidilebilecek konumdadır. yalnız baştan söyleyeyim rakım biraz sıkıntı yaratabilir.
brezilya gibi ismini ilk duydugunda kafaya futbol yansıtan ülke. bana brezilya mı san marino mu deseler san marinoyu secerim. brezilyayı elemesi zor olur.
uefa-fifa akıllı olsa böyle küçük ülke takımları için de ayrı bir organizasyon düzenlerdi. san marino'dur, lüksemburg'dur, faroe adaları, liechtenstein... her kıtanın zayıf takımları kendi arlarında oynasa biz de çekirdeğimizi kolamızı alıp izlesek ne güzel olur.
tanım; anlı, şanlı bir tarihi olmasa da, gönüllerde tahat kurmayı başaran milli takımdır.
San marinoyla maç yaptık hakem bitiş düdüğünü çaldığında etrafıma san marinolu futbolcular toplandı ve biri formamı, diğeri kramponlarımı, diğeri şortumu ve hatta içliğimi istediler. Kıramadım hepsini verdim. O zaman anladım ki kaybeden bizdik. San marinolular donumuza kadar hepsini almıştır.
225 kişilik gönüllü ordusu ve 700 kişilik profesyonel polisi varmış. 33 bin kisilik nüfus.. ve her yıl bir kaç milyon turist geliyor.. şaka gibi. 33 bin vatandaş ve 3 milyon turist. kişi başı milli gelir 45 bin dolar. buraya gitmek istiyorum lan ben. ne güzel değişik bir yer.
ne yazık ki sadece futbol takımı algısı oluşturuyor insanlarda bu güzel ve mutlu ülke. suç oranı düşük, hiçbir komşusu ile sorunu yok çünkü tek komşusu italya, o da 360 derece etrafınca sarılmış durumda. imreniyor, dudak ısırıyor insan gidip görünce bu güzel ülkeyi. bu yaz tekrardan görüşmek üzere kalbimi bıraktığım yer.
