başta siyasiler ve medya dünyası olmak üzere, kalburüstü kesimdekilerin tamamında görünen bulaşıcı bir hastalıktır.zararı, hastalanana değil onunla muhatap olana yazılır.
samimi olmayan davranışlar sergileyen kişi özelliği.
yalancı bir tebessüm, gülmeye çalışan gözler ve " canım, cicim" kelimelerinin abartılı söylenmiş halleri bu özelliği sergileyenlerin aksesuarlarıdır.
kendisini hemen hissettirir öyle bir kor ki ben ne yaptım ki bana böyle davranıyor dersin. hatta öyle bir coşarsın ki sen de onun gibi davranırsın ama uzun sürmez tıpkı birazdan cümlenin sonuna koyacağım nokta gibi bitirmek gerekir.
(bkz: suratında damacana patlasın)
ben bir derdimi arkadaşıma anlatıp, hüzünlendiğimde veya içlendiğimde bana 'olsun ya boşver takma kafana' demesi kadar büyük bir samimiyetsizlik örneği yoktur. kendi derdi olsa saatlerce senin tesellini dinler. fakat iş sana gelince değişir. belli ki bu insan senin söyliyeceğin iki söze rahatlıcaktır. kafasına takmayıp boşveremediği için gelip sana anlatmıştır. bu samimiyetsizliğe iyi bir örnektir.
2 yılı aşkındır hiç konuşmadığın,bırak konuşmayı yüzünü görmediğin ama bunun öncesinde samimi olduğun birinin birinin sana durup dururken 'naber?' mesajını atmasıdır.
içinden küfrettiğini gözlerinden okunurken , ağzıyla "evet tabii , sizin de haklı olduğunuz noktalar var" demektir.. plaza kadınlarında ve politikacı adamlarda görülür.. bi de fesybukta çok yakışmışsın diyip içinden "ayrılırsınız lan inş" diyen salak karı kızlar var onların ki samimiyetsizlik değil , düpedüz şerefsizliktir..
acı ama hepimizde default geliyo bu özellik , savunma mekanizması adı altında..
