"ben bütün görüşlere saygı duyuyorum."
"tabiki seninle aynı düşünmesem bile düşüncene saygı duyuyorum."
"herkes eşittir." vs bu minvalde konuşan samimiyetsiz entel insanların kuracağı kelime ve cümleler.
bu kelimeleri istinasız en dangalak insanlar söyler. orospular he bide solcular söyler. bu dünyada orospuluğun ve solculuğun cezasız kalmayacağını düşünen biriyim.
Teyzem bir ara doktora gitmişti ve doktora aman doktor canim doktor bana bir çare demiş. Doktor da bu ne samimiyet zahide yetişin programimi burasi demeyin öyle diye terslemiş. Bence dememekte fayda var.
Aslında samimiyetsiz olan kelimeler değil insanlar. hoşlanmadığımız, canımızı sıkan insanların kullandığı her kelime ve bu kelimelerden oluşan her cümle samimiyetsiz gelir.
desassure'den beri biliyoruz ki "dil" kendine özgü, kendinden menkul bir özne değildir. o da geri kalan her şey gibi sosyal olarak inşa olunur. gösteren ile gösterilen arasında her daim farklılık olacaktır. bir kelime kendiliğinden samimi ya da samimiyetsiz olamaz. ona sosyal bağlamda atfettiğimiz ve onun muhatabının algıladığı anlam samimi olabilir ya da olmayabilir. söz gelimi, tarihin bir momentinde bir sözcük samimi olarak inşa olunabildiği gibi aynı kelime başka bir bağlamda samimiyetsiz olabilir. evet.
bir kelimeyi samimi veya samimiyetsiz yapan şey onu kullanan insandır. ama şöyle bir şeyde var, toplumda bir anda sürekli herkesten duyduğumuz bir kelimeye karşı ters bir algı oluşturup o kelimeyi samimiyetsiz kılabiliyoruz.
