türk insanının son yıllardaki en büyük çelişkilerinden, yanılgılarından biridir. öyle ki en yakın arkadaşımızın anasına küfretmeden onu sevdiğimizi söyleyemez olduk. hatta bazıları bu küfürlü samimiyeti o kadar abarttılar ki sevgililerine "seni çok seviyorum a.q" gibi demeçler veriyorlar.
neyse küfür artık bizim için dolaylı tümleç, zarf tümleçi, yer imleci olmayı bıraktı anlayacağınız. şimdilerde küfür kelimeleri yüklemcilik oynuyor hem de özne en sevdiklerimizken.
bazen her ikisi de parelellik gösterirken bazen de zıtlık göstermektedir.
dersin ki birisine ''amuna godumun pezevenki'' bununla mutlu olur adam, samimi olduğunuzu düşünür. umursamaz. belki ciddisindir.
dersinki birisine ''amuna godumun pezevenki'' arkadaşın bile olsa ciddiye alır arıza çıkartır. arıza çıkarma şaka lan dersin bu kez bıçak çıkartır. daha ileri giderse ki kimse istemez evden cenaze çıkartır.
neyse, samimiysen bile küfrün ne getireceği mechuldür.
