Başıma gelmiş mevzudur. Fakültenin ilk yılında memleketten getirdiğim tavşanın ısrarla yenmemesi ve neden diye sorduğumda alevi olmanın gerekçe gösterilmesiyle açığa çıkmıştır. O andan sonra her şey yine eskisi gibi olmuştur. Hatta bendenizin bu mezhebe ilgisi uyanmış,arkadaşlık daha sıkı fıkı olmuştur. Severim ben Alevileri, onların Tanrıya bakışı daha sevecen gelmektedir.
genelde arkadaşlık bitiyormuşsa eğer, arkadaşlığı bitirmek için "her ne kadar biz ayrım yapmasak da, ailelerimiz zaten bi' şekilde el koyar duruma" yorumunun arkasına rahatça sığınacak çok bünye var.
empati yapacak çevreye sahip olmasam da, "duruma bi şekilde el koyan aile"den biri olmaya çalışıyorum; "allah allah, aleviyse alevi" arkadaşlar sonuçta, kız vermiyoruz ya...*
karşıdakinin sünni olduğunu anladığında "aa yezit soyundan geliyorsun sen, şöyle şerefsiz senin soyun, böyle katil" diye yaftalamayacak biriyse hiç problem yaratmayacak durumdur.
bölücülük yapmak adına seçilen konular ve konuyu ortaya atan gerizekalılar hiç değişmeyeceğinden artık alışılagelmiş zihniyetin ürünüdür bu tip başlıklar. bugün alevi çıkması der yarın türbanlı çıkması der öbür gün ateist çıkması der, yeter ki dikkat çeksin. bari egosunu tatmin edelim; (bkz: hanım koş sözlüğe soytarı gelmiş)
ne yani sen tavşan çıkmasını mı bekliyordun? çıkması ne ya?
eğer arkadaş olarak görmüşsen, sevmişsen; yine arkadaşın olarak kalır, hiç birşey değişmez...
edit: hem alevi bir arkadaş başka bir dünyadan gelmiyor ya, ne bu şaşkınlık ne bu abazanlık!
hayatın içinde olabilecek şeyler. doğaldır. kimseyi yargılamamak gerekir. ha eğer ki, istemiyorsan sende bir dahakine nüfus cüzdanına bakarak arkadaş edinirsin. ya da daha önce hazırladığın bir on soruluk anketi doldurmasını ister, daha sonra seninle irtibata geçeceğim dersin.
ulan iyi de arkadaştı halbuki. ama buraya kadarmış demek ki. sözleriyle arkadaşlığa son vermeyi gerektirecek üzücü durumdur. aksi takdirde bir gün bu işi sen yapmasan o sana yaptıracaktır. tecrübeyle sabittir.
durumdan gocunulur ve görüşme kesilirse, bu durumun alevi arkadaşın pek de s*kinde olcağını sanmıyorum. şahsen ben aleviyim hiç böyle denyosuna denk gelmedim ama hani umrumda da olmaz...nasıl kendime samimi yapmışım bunu diye düşünürüm o kadar...yani hayır insan ses çıkarmıyor, intikam almıyor...cahillik diyor...onuruyla yaşıyor seviyeye düşmeyelim onlar da bir gün insan sevgisini anlayacak diyor. (bkz: sabır sabır ya sabır)
sadece kendisini ilgilendiren durumdur. din, allah ile kul arasındadır. hatta en yakın arkadaş ateist olsa dahi beni ilgilendirmez. sonuçta dinde baskı yoktur. yeterki arkadaş, (ateist veya alevi) dini konularda fikrimi değiştirmeye çalışmasın.
"insanın yıkılmasına sebebiyet verir. bu durumda hemen kişi kucağa yatırılarak kafatası ölçülmelidir, ya türk de değilse?" şeklinde taşak geçilebilecek, sike dahi sürülmeyecek hede.
beni ilgilendirmeyecek durumdur zira kişinin ibadeti bana değil allahadır. arkadaşımın dini ya da mezhebi eksi bir şey kazandırmazken artısı olabilir. misal yeni kültürlere tanıklık etmek.
o samimi arkadaştan çocuk yapmayı düşünmüyorsan, sorun yaratacak bi durum olmamakla birlikte; evlenme halinde bile sorun yaratmaması gereken durumdur. fakat tabi ailelerin daha sofu olduğu da bir gerçektir.
