çarşambadan bir önceki, pazartesiden bir sonraki, insanlar için En duygu yoğunluğunun En fazla olduğu gün. Pazartesi gibi can sıkıcı değildir ama çarşamba gibi rahatlatıcı da değildir
haftanın ikinci günü olmakla birlikte en garip günüdür. insan ne hissedeceğini bilemez, pazartesi gibi hafta başı değil üzülelim, cuma gibi hafta sonu değil sevinelim, çarşamba değil haftanın yarısı bitti diye teselli olalım. bokum gibi bi' gündür.
Ben bugünde bulduğum samimiyetsizligi hiç bir günde bulmuyorum. sanki arada kalmış bi olmamış havası var. ne pazar kadar gerici ne pazartesi kadar sıkıntılı.
birden karismis gördüm. -karismis oldugunu gördüm-
otobüs duraklariyla reklam levhalarinin
tutundugum bir sarmasik degildi
bir kayisti otobüste
güdümlü bir sagnak saat besleri beklerdi
yaz kis herkesin elleri suda
dizlerime tutunup kalktim.
bir ses degismesinin en güzeli vardi göklerde
dizlerime tutunup dizlerime
attim pazartesi aliskanligini
bir vurgunum, ve aski
yeni yeni taniniyordu sularin göke
birden karismis oldugunu gördüm, bildim
kadin ve erkegin, emekle evrak çantasinin
bir yari karanlikta
. . . . . .
vakit aksamdi. ikinci gün
vakit aksamdi.
birden bazi yerlerde isiklar yandi
ayrildim.
eve döndüm
evi buldum.
