yüce devletimizde, saltanat sevdalısı, küçük padişahcıklar çoğaldıkça çoğalıyor. cumhuriyet rejimini reddedip, mutlak monarşiye dönüş istiyorlar. zannediyorsun ki bir sikten anlıyorlar. lakin olmuyor...
aptal bir birey olduğumdan mütevellit, yedi cihanda bana en fazla hak cumhuriyette sağlanmıştır. beni adam yerine en çok demokrasilerde koymuşlardır. eşitliğe en yakın sistem -ne yazık- bu sistemdir. isteyen yarın siyasi partisini kurar, 42 ilde teşkilat oluşturur, gerekli şartları sağladığını beyan eder, seçimlere katılır ve -becerebiliyorsa- hükümeti kurar, ülkesinin yönetiminde söz sahibi olur. bu nerde var insafsız götler.
cumhuriyet neredeyse, 17 yaşındaki cerensu gibi, "adam sandık değer verdik, tepemize çıktı ya. bundan sonra kimseye yüz vermek yok!" diyecek arkanızdan. bre cühela köylüler! niye kıymet bilmezsiniz? vallahi bu millet eğitilmezdir.
şimdi açıp internetten osmanlı dönemiyle ilgili şeyler okuyorsunuz ya, okuyun. bunlar gayet güzel işler. gurur da duyun ırkınızdan lakin biraz da şu zihni açın amına koduklarım.
her sevdalı, o dönemi gözünün önüne getirdiğinde kendini padişah olarak görüyor. kimse kendini akşam ezanından sonra dışarı çıktığı için boğdurulan 12 yaşındaki çocuk olarak görmüyor. herkes saltanat naibi, herkes şehzade anası, herkes sultan sanki amk yerinde.
"3 kuruşluk insana, 5 kuruşluk değer verirsen, kalan 2 kuruş için seni satar."
- cumhuriyet
