işte o benim. öyle olduğumu da yavaş yavaş öğrenketeyim. neden mi? galatasaray uefa kupasını aldığı zaman hıçkıra hıçkıra ağladığım için. yurt dışında okurken fenerbahçe sevilla maçında bir sandalye ve bir masa kırdığım için. işte ben buyum. ama bana zaman gösterdi ki ben cidden salak bir insanım.
not: bu davranışlarımdan, bu tuttuğum ve tutmanın kimseye nasip olmayacağı takımdan guru duyuyorum.
o zaman salak fenerliler ve salak galatasaraylıların da bulunduğu gerçeğini yansıtan önermedir. galatasaray uefa kupasını aldığında sırtında gs formasıyla caddelerde tur atan bir fenerli olarak, hangi takımımız bu başarıya ulaşırsa ulaşsın, aynısını türkiyedeki milyonlarca futbolseverin yapacağı düşüncesini taşımaktayım, sonuçta takım bizim takımımız, oyuncular bizim çocuklarımız...
