sakıp sabancı'ya bir gün demişler ki :
-ağa bu dünyada her şey senin için güllük gülistanlık. nereye baksak her tarafta senin şirketleri, fabrikaları görüyoruz, (marsa, yünsa, lassa, toyotasa...). burada işin iş. ya diğer tarafta ne olacak, orada ne yapacaksın, nasıl kurtulacaksın zebanilerden?.. sakip ağa gülmüş :
-öte yanda da işimizi sağlama aldık bir tarafımızda isa, diğer tarafımızda musa."
milletin kanını emmiş parazit. binmeyeceği eşeğe ot vermez, sikmeyeceği kuşun sesini dinlemez ayrıca tatlı dil ve güler yüz ile karıncayı siker belini incitmezdi... velhasıl
'ne kendi etti rahat ne alem buldu huzur
yıkılıp gitti cihandan düşünsün ehli kubur''
Türk milletinin gelmiş geçmiş en iyi iş adamlarından birisidir. kendisini pek tanımasamda, yüzündeki güler yüz başka hiç bir işadamında şu zamana kadar görülmemiştir.
eğer günahı varsa allah affeylesin, allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun.
vefat etmeden önce bi programda çocukluk anılarından birini anlatan ve türkiye nin en zenginlerinden, ama yanında cüzdan taşımayan kişidir. küçüklüğünde onların evlerinde anneleri ekmek pişirir ve pekmez kaynatırmış. ekmek piştiğinde çocukların ellerine birer ekmek verirlermiş. sakıp sabancı da ekmeği düz yemek değil pekmeze de batirmak istermiş. ama annesi buna izin vermeyince o da, evin damına çıkar ekmeği pekmez kazanının içine atarmış. sonra da - anaa! ekmeğim bekmezin içine düştüü! diye bağırınca annesi de pekmezli ekmeği ona verirmiş mecburen.. *
10 nisan 2010 sakıp sabancı nın vefatı üzerinden tam 6 yıl geçti.
sakıp ağa güler yüzlü, sempatikti,
sakıp ağa hayırseverdi, yardıma muhtaç kim var koşar gereğini yapardı,
sakıp ağa vatanı uğruna en ufak bir şey yapabilmek için çırpınırdı,
o hayatı ile herkese örnek teşkil edebilecek bir adamdı. zira çıkardığı this is my life adlı kitabı japonya da ders olarak okutuldu.
2004 yılının nisan ayında değerli hazinemizi ebedi istirahate uğurladık. onun gibi iş adamları yetişmesi için tıpkı atatürk gibi o da vatanımızı gençlerimize emanet etti.
huzur içinde yat sakıp ağa.
Zincirlikuyu mezarlığındaki mezarı başından kafanızı kaldırıp, şöyle bir bakınca sabancı center la göz göze geliyorsunuz. Hala bu dünyanın yalan olmadığını iddia edenlere şaşıyorum.
2000' de galatasaray' in uefa kupasini aldigi macin ardindan, sari kirmizi takimiyla galatasaray' in soyunma odasina inmis ve kutlamaya katilmis isadami. nur icinde yatsin, binlerce kisiye is vermistir.
Vefatının ertesi günü salih memecan melek şeklinde gökyüzünde sakıp sabancıyı tasvir ederken alt tarafta; Sakıp Sabancı Yurdu, Sakıp Sabancı Camii, Sakıp Sabancı Parkı, Sakıp Sabancı Kütüphanesi......vb. eserlerini göstermiş ve asla benzetilemeyecek bir işadamı olan vehbi koç'un eserlerini(olmayan) hatırlatmış, sakıp sabancı'nın en sevdiği resmini kendi odama asmama vesile olmuştur.
