betonlaşmanın temellerinin atıldığı, sokağa çıkmak deyiminin kulağa çalınması olasılığının kaçınılmaz olduğu ve çocuklar için vazgeçilmez oyun alanları olarak kabul gören sokakların bir çok oyuna gece ve gündüz gebe olması da kaçınılmazdır elbette.
bu oyunlardan bir tanesi olan, her ne kadar gündüz de oynansa pek bir verim alınmadığı ve oyunun birincil görevi olan saklanmanın tam anlamıyla yerine getirilemediğinden mütevellit * daha ziyade akşamüstü oynanan saklambaç, ''önüm arkam sağım solum saklanmayan ebedir ebedir bir iki üç'' * repliği ile hafılarımıza kazınmıştır.
bu gereksiz giriş cümlesinin ardından, saklambaca kurban giden çocuk mahallenin silik karakterli, topu olduğu için maçlarda oynatılan, inşaata kaçan topu alması için gönderilen, ebe olduğu, yumma işlemini gerçekleştirdiği ve yukarıda bahsettiğim repliği mırıldandığı sırada, mahallenin p.ç kurularının evlerine, sessizce ama içten içe yangın yaparak, bununla beraber yarın okulda, binanın yanında ki arsaya yıkılmış tahtaların arkasında ki izbe yerde, geyiklik malzeme çıkmasından dolayıda şen şakrak ve gram vicdan azabı duymadan evlerine dağılan çocuklara da ertesi akşam yine yem olacak çocuktur.
bakılabilecek her yeri baktıktan sonra köfteyi çakıp, ''adamlar ayak üstü s.mişler beni de habarım yok lan'' * diyerek evine yol alan ve yatağa başını koymadan önce de kalbinin kırıldığının ipuçlarını veren gözyaşlarını, tavuk tüylerinden yapma yastığına akıtan *** çocuktur.
