ebesini (oyundaki ebe. gerçi normal ebesi de olabilir.) krize sokan çocuktur. o ebe saatlerce çocuğu arar, millet ağaç olur ama o evinde bir güzel oturmaktadır. yarım saat sonra döner oyuna en erken ve geldiği gibi ''nerdeydin lan'', ''ebeni...'' (çocuğun normal olarak ebesi. oldu ki çocuğun ebesi yok; böyle durumlarda başhekimden başlayarak bütün hastane ahalisine küfür sallanır. çaycı hariç tabii ki. olayın çaycıya ilgisi yok sonuçta. belki de vardır; tüpçü, sütçü hikayelerini duyuyoruz. ama çaycı yapmaz herhalde ya. ne bileyim; yaparsa da onun derdi. ama olaydan haberi olmayan çaycıya küfür etmek de iyi değil. tabi edenler de var. onları burdan kınıyorum. siz kimsiniz ki masum bir adama küfür ediyorsunuz? alıştınız tabi ebeye küfür etmeye, bir de çaycı denediniz. işte orda durun genç adamlar. adamın çayını içip içip, sonrasında küfür etmek de nedir? tamam çayı kötü olabilir; adama söyleyin, uyarın, bir şeyler yapın. olmadı gidin kendi çayınızı yapın. bim'in doğuş çayı gayet güzel mesela. ucuz da hem. demlik demlik içersiniz; ders çalışırken de uykunuz açılır. malum sınavlar falan. iyi çalışmak lazım. ) gibi sözlerle karşılaşır. ''evdeydim'' derse o çocuk bir daha saklambaç oynayamaz onlarla. geçmiş olsundur. gitsin evde bilgisayarıyla oynasın.
