oyunun başında eve girmemek konusunda anlaşılır fakat o lanet ebe yerinden ayrılmıyorsa oyun uzadıkça uzar ve canı sıkılan, karnı acıkan çocuk eve gider gelir. döndüğünde ise yeni bir oyuna başlama umudu taşır ama yerinden ayrılmayan ebe tarafından sobelenir ve yeni öğrendiği küfürü ilk o an eder.
çocukken hiç aklıma gelmeyen, çok mantıklı bulduğum hatta an itibariyle bunu yapan deha harikası çocukları kıskandığım durum. sözlüğün itiraf kısmına mı yazsaydım bilemedim.
geri gelindiğinde eve gitmiş diğer altı arkadaşı aramak için altına bakmadık taş bırakmamaktır. tek akıllı benim zannederdim. onlar benim gibi eve gidip yemeyi nasıl akıl etsinlerdi. altısının birden beni aramasına gülerken daha sonra tek başıma altı kişiyi arardım mal gibi.
zekice yapılmış benim aklıma hiç gelmeyen eylemdir. Bi tarafa saklanıp boş boş bulunmayı beklemektense eve gidip yemek yiyip gelmek çok zekicedir. Ayrıca adam olacak çocuklar örneklerine kendisini eklemiştir zihnimde.*
