herkesin kötülemek için birbirini ezdiği şehirdir. * ben seviyor muyum? işte bu sorunun cevabını bulabilmek çok zor. ilk adım atıldığında 'iyi çok da kötü değilmiş' dediğiniz anda yanılgınız başlar. çünkü burayı sevebilmek o kadar da basit değildir. bin çeşit savaş vermesi gerekir insanın kendisiyle. tam 'alıştım galiba' dediğiniz anda bir şey oluverir. gerçekten sakaryalı olan biriyle karşılaşırsanız onu çok seversiniz işte. ** ancak öğrenciyseniz dikkat. esnafı sizden nefret edebilir. 'ne işin var dükkanımda' der gibi bakabilir. emlakçının sorusu zaten hazırdır. 'öğrenciye mi aileye mi' öğrenci dediğin anda bittin. 250 liraysa 500 e tuttun demektir evi hayırlı olsun. yobazı çoktur zaten. bunu herkes yazmış. cadde tiplerini de yazmışlar. bunlardan her pasajın başında bir adet bulabilirsiniz. yerleri de değişmez, yarın git gene ordadır. değişim kitabevini sorduğun bir amcadan 'evinizden çıkıp okumaya gelmeyi biliyonuz bunu da biliverin bi zahmet' cevabını alabilirsiniz. gezilecek yeri yok diyenler de vardır. istenirse her şey yapılabilir. her yere yakındır bir kere. bin trene git eskişehir'e, izmit'e, istanbul'a. her daim kasvetli bir yerdir. yazın çok sıcak olur. bir tuhaftır işte havası. gene de tüm çabalara rağmen nefret edilememiştir. her şeyden önce öğrencilik hayatının geçtiği yerdir. evin ordadır. arkadaşların ordadır. sevmek için her yerinde, her köşesinde bir anı yaşamış olmak da yetebilir zaten. sözün özü tam da arafta kalmıştır. gitme zamanı geldiğinde anlaşılacaktır gerçekler.
ayrıca (bkz: hafızland) *
gecenin bir yarısında kafası güzel bir abimizin; kahrolsun abdullah öcalan, orospuçocuğu pkk!** şeklinde bağırarak sokakları inletecek kadar milliyetçi bir memleket. ne diyelim, ohh ne güzelsindir.
Çoğunlukla Arnavut, Bulgar, Boşnak, Laz, Çerkez, Abaza, Makedon gibi uluslardan oluşan, sarı saçlı, açık tenli, mavi gözlü, yeşil gözlü, açık kahve rengi gözlü insanların yaşadığı yer. Bunların dışında esmer olan Romanlarla birlikte çok az sayıda Kürt de yaşar ve bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar "Türk" yaşar.
Fakat buradaki halk her şeye rağmen kendisini Türk sanır ve Türk milliyetçiliği yapar. Solculara ve Kürtler'e karşı şiddetin ve küfrün meşru olduğu bir yer.
Doğası çok güzel olsa da insanı çoğunlukla hoş olmayan bir memleket. istisnalar vardır tabi ki.
* Sakaryalı, yolda yürürken, karşısından gelenle kavga çıkıncaya kadar göz temasına girer.
* Sakaryalı, bilmediği konuları bilen birine danışmaz. Kendisi öğrenir
* Sakaryalı kontörü bitince ödemeli arama yapmaz
* Sakaryalı deprem şiddetini % 0.2 lik yanılma payı ile tahmin eder
* Sakaryalı nın amcası polis, dayısı ise organize suç örgütü lideridir.
* Sakaryalı Nehrinden yüzerek karşıya geçer ve ileride çocuğuna anlatır.
* Sakaryalı gündemi takip etmez, gündem Sakaryalıyı takip eder.
* Sakaryalı, her konu hakkında yorum yapabilir.
* Sakaryalı, şehir dışındayken 54 plakalı arabalara korna çalıp selektör yapar.
* Sakaryalı, askere gittiğinde arkadaşlarına karşı üstünlük kurmaya çalışır.
* Sakaryalı, iş başvurusu yaparken cvsinde özellikler kısmına Sakaryalı yazar
* Sakaryalı, filmin ortasındayken sinemadan çıkarak herkesin kendisini görmesini sağlar.
* Sakaryalı nın ehliyeti yoktur ve 10 senedir polise yakalanmamıştır.
* Sakaryalı, deprem sırasında balkona çıkarak aşağıdakilere gövde gösterisi yapar.
* Sakaryalı, halı saha maçında kaleye geçmez.
* Sakaryalı nın bilgisayarına virüs girerse format atmaz, bilgisayarı atar.
* Sakaryalı, yolda kaldığında servisi aramaz, arkadaşına telefon eder gel beni al der.
* Sakaryalı, sabah uyandığında çalar saate küfür eder.
* Sakaryalı nın pin kodu ve bankamatik şifresi 5454 tür.
* Sakaryalı, tatile gittiğinde otelde değil kumsalda yatar.
* Sakaryalı, trene binerken bilet almaz. Sapanca'da trenden indirilir.
* Sakaryalı, merhaba nasılsın demez, selamın aleyküm hayır mısın der
* Sakaryalı, Adapazarının Sakarya'da olduğunu bilmeyenlerle arkadaşlık kurmaz.
* Sakaryalı, ÖSS den yüksek puan alsa bile ortam yapmak için dersaneye gider.
* Sakaryalı, karakoldan çıkarken hayırlı işler dileyerek çıkar.
* Sakaryalı, kavga ederken telefonundan cendere melodisini açar.
* Sakaryalı, msnden konuştuğu kızlara kamera açmaz direk buluşur.
* Sakaryalı, resmi bayramlarda dükkanının camına Sakaryaspor bayrağı asar.
* Sakaryalı, sarhoş olmaz. Başı hafif döner.
* Sakaryalı, kurtlar vadisinin bi sonraki bölümünü izlemez. Çünkü ne olacağını bilir.
* Sakaryalı, arkadaşlarını sever sayar, yeri geldiğinde de döver.
* Sakaryalı, tribünlerde taşkınlık çıkartır. Sonra kendisini akşam haberlerinde izler.
* Sakaryalı, suç işlediğinde karakola gidip teslim olmaz. Polisi arayıp eve gelip almalarını rica eder.
* Sakaryalı, istanbula giderken izmitte mola vermez.
* Sakaryalı, kendisine yanlış yapanı önce çizer sonra siler..
* Sakaryalı, iddaa oynarken Sakaryaspora hep üst oynar.
* Sakaryalı, kızlardan telefon numarası veya msn istemez, istetir.
* Sakaryalı, okey oynarken çifte gittiğini belli etmez
memleketim. merkezi hariç heryeri sevdiğim yer. sakarya'yı çark caddesi'nden ve merkezden ibaret sanan ve kötüleyen insanların köylerine dağlarına derelerine çaylarına büyüklü küçüklü göllerine davet ettiğim aşikardır. ben de sevmiyorum merkezini insanlar mal mal hareketler yapıyorlar, gençleri asalak. neyse ki istanbul'da yaşamanın tadını varmaya çalışan insanlardanız.
aslında beni bu şehirden soğutan ve iğrenç hale getiren o kadar şey var ki, sormayın gitsin.asıl mesele şu: bugünlerde de iğrenç bir kokunun sardığı bir şehirdir sakarya. denilene göre şeker pancarı fabrikasından çıkan, kızarmış yağ gibi ağır ve sokakta burnunuzu kapatarak yürümenizi zoraki hale getiren bir berbat kokunun her tarafını kapladığı bir şehirdir şu günlerde sakarya. belediyeye bağlı ekipler, yolları, parkları bahçeleri çatır çatır sulasalar bile bu kokuyu yok edememişler anlaşılan. hatta bu kokunun verdiği rahatsızlık o derece boyutlara ulaşmış ki; sakarya merkez ve çevre civarlarda dün yapılan su kesintisinin sebebinde kokuyu gidermek için sokaklara harcanan suyun etkisi olduğundan söz ediliyor.
tabii, kokudur bu, geçer gider. bok gibi koksada.. ama şehirdeki ve insanlarındaki iticilik yıkamayla geçer mi, orası meçhul.. bence geçmez..
bu konu, çok su götürür arkdaşlar, şimdilik yeter.
üniversite kampüsünü bulmak için bütün bir şehri amansızca dolanmak zorunda kalabileceğiniz, deprem bölgesi olması nedeni ile cüce* bir ilimiz.
acemiler için not: ola ki ilk defa aracınızla sakarya üniversitesi'ne gidecekseniz, mutlaka yolu esnafa sorun, zinhar "ne sorcam ya, aha tepede işte, böyle düz gitsem oradayım" demeyin. minübüsle gidecekler için anahtar kelime serdivan. bu minübüslere bineceksiniz, önünde kampüs yazar, minübüste ayakta kalmamaya çalışın, otururkende yanınızda koltuk, demir tutamak, hacı amca, menopoz teyze artık fark etmez, ne varsa sıkıca tutunun. asla şöförle göz teması kurmayın*
cumhuriyetin ilanından sonraki nüfus planlamalarında özellikle muhafazakar tutucu kesmin yerleştirildiği bir il olmuştur. o zamanki devlet politikası sayesinde hala muhafazakar bir halka sahiptir.
şehre yeni yerleşmiş herkese ne milletsin sorusuyla dumura uğratılan ve cadde gençlerinin pasajlarında sabahtan akşama kadar dikilp her gördüğüne hafız naber şeklinde selam verdiği güzelim şehrim.
özellikle karapürçek ilçesi başta olmak üzere birçok ilçesinde ve köylerinde yaşaya halkın birbirleri ile selamlaşma diyalogları bile küfürlü sözcüklerden oluşur.
Her ne kadar batıda olsada doğunun birçok vilayetinden eğitim ve kültür düzeyi,yaşam şartları altpapı vb. bakımından daha beterdir.
