canın sıkıldığında elini atıp atıp oynadığın çektiğin kopardığın sakalı, kestikden sonra bilinçaltıyla aynı hamleyi yapıp sonra elinin istemsiz olarak nahh şeklini alıp gözünün önüne gelmesiyle anladığın olaydır.
sarmısak sürülmesi tavsiye olunan durumdur. daha çabuk uzar ve büyür. ama sarmısağı sürdükten sonra 1 hafta dışarı çıkılmaması toplum vicdanı acısından rica olunur. tabi bu durumda kişiyi asosyalliğe iter. he bu durumda kişi yalnızlık sendromuna yakalanır. saç, sakal bu sırada uzar ama iş işten geçmiştir. kişinin umrunda değildir saçlar sakallar. bir süre sonra kişi bu sendromdan çıkamaz ve intihar eder.
sakal kesildikten sonra aynaya bakılıp 4 yas kücük gösteren cillop bir suratla göz göze gelindiginde hissedilecek duygu
ilk önce inanılmaz "hayır, yok, bu kadar kötü olamaz" denir,
ardından "ulan allah kahretsin kafama tüküreyim neden kestim" sorusu akla düşer,
daha sonra gercek kabul edilir ve aglamaklı bir yüz ifadesi ile banyodan cıkılır.
eger olanak varsa tekrar sakal cıkmadan insan içine cıkılmaması tavsiye edilir lakin böyle bir sans yoksa arkadas ortamına gidildiginde "bir kelime edeni vururum" tehdidiyle arkadaslar bastırılmalıdır.*
kesmeden önce mutlaka resim çekilmeli (bkz: mrstrange), o eski günler yad edilmelidir. nasıl olsa uzayacaktır ama bu parlak çocuk olduğunuz gerçeğini değiştirmez. intikam olarak en az 2-3 hafta sakallar konuşmaya başlayana kadar traş olunmamalıdır.
''ulan keske kesmeseydim, daha iyiydi'' diye dövünmek. Hele bir de sizi traştan sonra ilk goren kişi ''bu ne hal lan'' derse sakalları daha kısa sürede cıkartacak bir ilaç ararsınız.
