Bazen gidebiliyorum her şeyden
Bazen orda olmuyorum senle sevişirken
Öyle bir şeyden bahsederken
ikimizde gizlenen
Bir sır var aramızda gözlerimizin dudağında
Aşk gibi giyinmiş bir yalancı hafızamızda
Her dokunuşta ellerimiz tensel bir suçta
istediğim kişi yanımda değil
Beni sahte sevme sana bir gün böyle
Hissedeceğimden haberim yoktu
Harcanılan çoktan elde kalan yoktan
Böyle soğumaktan haberim yoktu
ben ki sıcaklığın heveslisi
ben ki gözyaşımın katili
terkedip gururumu ağlıyorum şimdi
sahte sahte her şey sahte
kalp yenik, akıl kanmıyor sözler sahte.
gerçek olmayan... Gerçek olmayan sahte değil doğrudur. Bu anlamda sahtenin gerçeklikle yegâne ilişkisi gerçekliği değil gerçekliği ne denli yok ettiğidir. Çünkü sahte özünde gerçeğe dair şeyler barındırır. Üretilen, yaratılan bir sahte "kavram" amaç olarak asıl kavramı yok etmek için vardır.
gerçek olmayan diye tanımlanan çelişki merkezi... Sahte tanım olarak gerçeğin taklidi olarak lanse edilir; sahte tablo, sahte fotoğraf, sahte kimlik vs... Sahte olan bir şey öncelikle gerçeği değil gerçekliği taklit eder. Örnekten yola çıkmak gerekirse;
çok bilinen bir tablo olan "bu bir pipo değildir" tablosunun sahtesini yapmış olduğumuzu düşünelim. Ve bu tablonun her haliyle birebir aynısını yapmış olalım. Fırça darbelerine ve renk kalitelerine kadar her şeyiyle birebir uyum içinde. Şimdi soru şu;
Bu iki resimden hangisinin gerçek olduğuna ne karar verir? Elbette zaman... Eski resmin üzerinden geçen zaman o resmin tarihini yaratır. sahte olan bir şey görüntünün, suretin taklidir.
kaliteli ve kalitesiz diye ikiye ayrılır . kaliteli olan çakmalar bire bir uygunluk sağlarken , alınan ağır eleştirilerle aradaki kar marjı tamamen silinir. hatta zarar edilir.
