kendi akrabalarım, arkadaşlarım, can dostum dediğim insanlardan örnek vereceğim malesef. bugün kuzenim ile kulesite'ye gitmiştik. sevgililer günü için sevgilisine hediye bakıyordu heyecanla. benden borç para dahi istedi. halbuki ilişkileri vıcık vıcık, edepsiz, çıkar üzerine kurulu. ben sevdiğimin gözüne bakamazken, elini hayatım boyunca tutmamışken, bu insanların böyle ilişkileri benim tek tesellim oluyor.sevgi sıfır. insan sevdiği bayana küfür eder mi hiç? yada erkeğe. ona, onu ne kadar çok sevdiğinizi anlatacak cümleler yanıbaşınızda iken?. bu durumda iken iyiki böyle ilişkiler dahilinde değilim dedim kendi kendime. belkide, belkide biz şanslıyız, biz sevmek ve sevilmeyi hakettiğimiz için yalnızız. haketmeseydik eğer bunun gibi aşktan, sevgiden, sevdadan uzak ilişkiler maratonunda bulabilirdik kendimizi. bazen bu hareketleriniz, hevesleriniz uğruna bazı insanların üzerinde dikiş tutmayan yaralara sebep oluyorsunuz. dünya da en güzel şeydir sevmek ve sevilmek, bunu bari yaşanabilir kılalım!
