pkk sempatizanlarının çok sevdiği şey. lan azıcık yürekliysen biz cidden pkk'yı savunuyoruz de. azıcık yüreğin varsa. yok ama özgürlük demokrasi dersen göze batmazsın insancıllık ayağına. şimdi açık konuşuyum bu tarz eylemleri icra edenler afedersiniz ama benim gözümde teröristten farkı yoktur. onlardan bile daha kötü bakarım aslında. o hayvanlar en azından yalan söylemiyorlar biz bölücüyüz diyorlar. ya siz? siz çok insancıl ve çılgın insanlarsınız öpüyorum lan sizi kocaman. sevgi kelebekleri sizi yavru balinalar ibibik kuşları, böğürtlen reçelleri hıyar aldım size hıyar. durun siz durun azcık daha..
edit: lan ben sizden daha insancılım, karıncayı ezmem lan. ama yok türk askeri türk çocuğu gidince normal, pkk'lı ölünce insanlık dışı. hmmm ordan bakınca çok demokratik ve eşitsel geldi dimi?
pkk ve yandaşlarının son dönem taktiğidir. vatanını korumak için nöbet bekleyen askeri pusuya düşürür şehit ederler, kendileri gebertilmeye kalkışıldı mı insan hakları naralarını atarlar. insan kelimseinin anlamını öğrenmeye davet eder, en iyi pkk'lının kafası gövdesinden ayrılmış olanı olduğunu bilgilerinize sunarız.
pkk için yapılan gösteri sırasında bile kardeşlik naraları atan kravatlı teröristlerin sıklıkla yaptıkları eylemdir. dikkat edersek kardeşlik, barış gibi ülkeyi uzaklaştırdıkları kavramları çoğunlukla teröristlerin kullandığını görürüz.
kardeşlik, barış amerikan mayınıyla, rus keleşiyle olmaz anam...
sahte milliyetçilikle faşistlik hatta kafatasçılık kimi zaman hayvanlık oynayanların kardeşidirler. nedense bahsettikleri kişiler hep aynı kalıplaşmış eleştrilerle eleştirilmektedir. ya bunların söylecek sözleri vücutlarındaki delik sayısı kadardır ya da bu ülke 30 yıldır hiç bir sikim ilerleme ve gelişme katedememiş.
ezilen edebiyatının arkasına sığınarak, başka bir milletin faşistliğini yapmaktır. terör saldırılarında kınamadan çok; "ama onlar haklarını arayan özgürlük savaşcıları" derler asker "domuz avı" na çıkıncada;" ırkcılık bu faşistlik, savaşlar olmasın" derler.
sevsinler sizin hümanistliğinizi, insanda biraz utanma olur, dağdaki orospucocuğu teröristler piknik yapmaya çıkmışta türk askeri gelip onları öldürüyormuş triplerine girmezmisiniz birde. unutmadan sizin gibi götler yüzünden ülkede faşist patlaması olucağından şüpheniz olmasın.
ulusalcı komplo teorisyenlerinin zihinlerinde ürettikleri, sonra da yeni gelinin x'e sarıldığı gibi sarıldıkları fantastik olgudur.
analiz edelim:
"sahte hümanizm"... ne demek olabilir acaba? yani birisi bir şey derken, aslında konuya hümanizm çerçevesinde yaklaşmıyor, ama sanki öyleymiş gibi yapıyor. mesela? nasıl bir cümle? "teröriste bile işkence edilmesin!" denince, böyle bir sahtelik yayılıyor mu acaba şikayetçi arkadaşların burnuna? ha, "teröristler onu bunu katletsin kimse bişey yapmasın polis seyretsin" gibi başka bir cümle söz konusuysa, burada zaten hümanizmin sahtesi bile yok ki! bu başlıbaşına, en az militarist dogmalar kadar anti-hümanist bir laf... yani demem o ki, eğer bir insan hümanist olmadığı halde kendini "hümanistmiş" gibi göstermek isterse, zaten "teröristcilik" oynamaktan kaçınması gerekir...
evet, gelelim o sihirli sözcüğe... neymiş? "teröristcilik"... şimdi, fikirsel platformları terkederek kendi doğrularını şiddet zoruyla dayatanlara terörist, militarist falan gibi sıfatlar takıyoruz... "terörstci" bir çeşit simsar olsa gerek... hani, örgütler arası terörist ticareti yapan biri... işte o adamını rolünü (nasıl oluyorsa) yukarıdaki çapraşık ve anlamsız eyleme girişmiş kişiler oynuyormuş.
yahu arkadaşım, bir insanın "ben militaristim, bireyi değil soyut ve kutsal değerleri savunurum" demek??? yani, bunu dememek için insanlar öyle bir taklalar atıyor ki, has mı has hümanist olan ve olaylara bu çerçevede yaklaşan empati gücü yüksek azınlığa takmadıkları kulp kalmıyor.
ayıptır ayıp! terörü er geç "gerçekten" aşmanız gerektiğinde, bu hümanistliğiyle aklınızca alay ettiğiniz insanların bir nebze etki ettiği oluşumlardan medet umacaksınız... kan kanla yıkanmaz, vicdani temizlik hümanizmin emridir ve ancak empatiyle, sevgiyle, ölçüyle, akılla gelir...
insanların düşüncelerindeki samimiyeti sözlerinden değil eylemlerinden anlaşılır . Eğer ben savaşın kötülüğünden bahsederken aynı zamanda savaşa gidiyorsam ve orada insanları öldürüyorsam - sebebi ne olursa olsun - bu benim şerefsizliğimi gösterir. Ancak sen hem savaşları kutsuyor ve insanların ölümlerine alkış tutuyor hem de savaş zamanı ortadan kayboluyorsan bu da senin şerefsizliğini gösterir. Sonuç hümanizm niceliksel bir değerlendirmeye tabi tutulduğunda aynen kapitalizmin bizlere buyurduğu üzere istatistiki veriler ikimizin de şerefsiz olduğunu gösterir .Hümanizmin dili , dini , ırkı birdir ; yapılan her şeyin insan odaklı olması ve insani değerlerle çatışmaması anlayışıdır. Sen hümanizmi kendi ideojine göre yontar ve insanları onlar-bizler diye ayırırsan kusura bakma kardeşim ama asıl terörist sen olursun.
(bkz: Davulun sesi uzaktan hoş gelir)
üniversitelerde bolca bulunan tiplerdir. bu şahıslar çok güzel muhalif bir tavır sergilerler, bildirilerinde şikayetlerini dile getirirler ve nedense hep en son şikayet de türk askerinin pkk'ya yaptığı operasyonlarla alakalıdır. insan hakları ihlalinden vs. bahsederler. ulan dalyarak sizin yaptığınız ne? trafik ihlali mi?
