insanlar apartman dairesi denilen fare yuvalarına tıkılmadan önce yaşadıkları mahallelerde duyulan, izlenen yaşam öyküleri ve olaylardır.
hayriye nin hikayesidir.
hayriye abla çerkez bir ailenin kızı. güzel ve hareketli biri. mahallede ikinci kocasıyla otururdu. ilk kocasıyla kaçarak evlenmiş lakin adam serseri çıkmış ayrılmışlar. hayriye abla o ara almanya ya gitmiş işçi olarak. oarada ikinci kocasıyla tanışmış. epey para biriktirmişler lakin adam har vurup harman savurmuş, ikinci kocası yani.
cok az bi parayla dönmüşler istanbula. bizim mahalleye yerleşmişler.
hayriye abla o zamanlarda neşeli lakin çocuk halimle anlarım, bi hüzün var yüzünde sürekli. sebebini bilemem ama üzülürüm kendimce, bir kaç saniye sürer tabi. sonra dalarım arkadaşım olan oğluyla oyuna.
kocası zengin bir ailenin itilmiş oğlu. istanbullu, ezilmemiş, rahat bir adam. bazen çalışır bazen çalışmaz. para sıkıntıları olur falan duyarız.
sonucta hayriye abla bu para sıkıntısından kurtulmak için bir konfeksiyoncunun yanında işe girdi. mahalle alışık değil o zaman kadınların çalışmasına, çok dedikodu oldu. o adamla ilişkisi var falan diye.
sonra taşındılar bir ara uzaklara. lakin arada haberler geliyor mahalleye. normal bi yaşam kurabilmişler kendilerine.
çok sonra hayriye ablanın yüzündeki hüznü çözdüm bir kaç olay vesilesi ile.
birincisi ilk aşkını kaçarak evlendiği ilk kocasını unutamamış.
ikincisi de allah ona nispeten kısa bir ömür nasip etmiş. 45 li yaşlarda allah yanına almış onu.
ruhun şad olsun. yüzündeki hüzün gitmiştir umarım hayriye abla.
