bir boşluk anının ifadesidir,kolunuzun kanadınızın kırık olduğu size yardımcı olabilecek tek bir ademoğlunun bulunmadığı andır,yavaşca içinizi kaplayacak olan bir tedirginlik halidir,yaptığınız her hareket bişeylere rağmen yapılmakta ve sonuçları sizi asla mutlu etmemektedir.allah inancı dahi bu insani eğilimin önüne geçememektedir,ailenizden birileri öldüğünde ya da aradığın ve konuşmak istemediğin insanı karşında bulamadığında içine hızla dolan duman gibidir,düşünürsün ama durumun tahlilini yapamassın.çakıl taşısındır koskoca okyanusta kıyıya vurmayan.
