enayiliktir, hayatta babam anam için bile ağlamam, ben kendimi böyle hazırladım mk duygu felan yok bende, sikerim sahiplenmeyi, siktirip giden gitsin, ne sahiplencem mk, aşkım nolur gitme memememmemem öhöhö höhöhöhö, bune lan. son 3 yıldır kendimi böyle geliştirdim beyler, kaybettiğim şeylere çok üzülmeyim diye, annemi babamı çok sevdiğimi farkedince yaptım bunu, zaten bende ölcem ölen yada giden biri için ağlamak çok saçma felsefesini uydurdum kendime.
sahiplendiğin ne varsa bir şekilde değersizleşecek ve ya sahiplendiğin haliyle kalmayacak, o yüzden sahiplenmek her zaman acı verir.
hiç bir şeyi sahiplenme evlat, zor durumlara düşmezsin en azından.
anlık olarak geçip gider.
