yerine göre dünyanın en güzel hissiyatıdır bu. sahiplenen kişiye göre değişir mi, evet.
iyisi dogru insansa o sana sahip çıkan, seni başgöz eden, kanatları altından hiç çıkasın gelmez, feci güvende hissedersin kendi.
ama, yanlışsa işte o zaman işin iştir. yeri gelir kendinden nefret filan edersin,o derece. aman diyeyim ben.
bazen insanı darallara sokan hadisedir. arada bir sahiplendiklerinizi salın, serbest bırakın, bunaltmayın.
her insan kendine ait bir iç dünyada yaşar, ara sıra o dünyası ile başbaşa kalmak bir ruh temizlenmesi, yenilenmedir. lazımdır!
Olanı bunaltır, olmayan hasretini çeker.
Olsa bir dert olmasa başka bir derttir.
Ama ölçülü olduğu sürece olması gerekendir. Arkanda birinin olması, seni kollaması, savunması güzeldir be.
Sahiplenilmek ihtiyaçtır bu yüzden evlilik programlarında "beni taşıyabilecek birisini arıyorum " şeklinde ifade edilir.
Evlilik, birleşmektir. Eşlerin birbirlerini sahiplenmesi neticesinde birleşme gerçekleşir. Sahiplenme olmasa, evlilik birleşme değil, çiftleşme olarak isimlendirilirdi.
"Sen ben yok, biz varız" sözü de sahiplenme ve aidiyet duygusunu ifade eder.
karşılıklı aidiyet duygusu hissetmek kadar güzel ne olabilir ki?
birinin size ait olduğunu bilmek, ona ait olduğunuzu düşünmek.
tabii ki en masumane ve insani tarafından bakmak gerekir.
