hala birileri tarafından idrak edilememiş, değişmez bir hayat gerçeğidir, bir kuraldır bu.
canım yazar arkadaşlarım, sahip olayım, sahipleneyim, sahiplenileyim vs... bunlar insanı sürekli olarak, göt eden şeylerdir.
sahibi olduğunu sandığın
sahibin olduğunda anlarsın, kıymetsiz bir eşyadan farksız olduğunu
ve anlarsın yalnız olduğunu
sahiplenildiğini sandığın anda, çırılçıplak bir sokak ortasında bulunca kendini
her şeye bir etiket yapıştırmak zorunda değilsin, her şeye bir ad koymak zorunda da değilsin
sevdiğini hep sev ama sanki hep orda olacakmış gibi değil
sevildiğine hep sevil ama hiç bitmeyecekmiş gibi değil.
hatta beni de siktiret, ben ne anlatıyorum ki aq
elli kere söyledik, al oku bir yol
