hayatında kitap,şiir okumamış edebiyatla ilgilenmemiş, ruhsuz kişilerin anlayamamasının çok doğal olduğu durum.
bok atmadan önce aşağıdaki gibi dizeleri yazabiliyor muyum acaba diye kendine sorulması gerekir.
Çivisi düşmüş tablolarda bir resimdi kendisi,
Kükreyen şu gökyüzüde kuşun kilitli kafesi
Hayrından umutsuzum getirme bari şerrini.
Yanıma aldım kendimi,
Ve yürüdüm ince çizgisinde yolumun.
Ortalıkta görünen herkesin adı yabancı,
Herkes kendi maskesiyle dolaşır oldu yanıbaşımda,
Tanımaz oldum yüzleri ve keşkelerle avunur oldum.
Sönen mumun emanetiydi gözüme sanki karanlık,
Dönen şu dünya sanki taş ve biz içinde çorbalık.
Katıksız iyiyi bulana dek mi sürecek?
Tek devamlılık beddua.
