2 adımlık yol için ayakkabılar eskittik en sonunda bizler eskidik yenilenmek için masalara yattık.
**
ve önce insan olman gerekir, insan olabilmek için önce kul olman gerekir kulluk için yürek gerekir, yürek köpekte de vardır. ibrahim adem yunus, muhammet olman gerekir
çığlıkların hakimiyetindeki bu haykırışlar aleminde kaç dizeyle tanımı yapılacaktır mutluluk senaryolarının?
aklım alsın şeytanım, alaca bir karanlık çarşafı...
vur desem de öldürme, geri kalanlar sağlarım.
sağlık olsun! günler bana kırmızı güller getiremez oldu.
sanki mahkumum ve arada bir de sorgunum.
ve bazı bazı kendimle şebekleşen bir maymunum.
benim modum nedir? salla, durum ne olursa olsun.
ah çocuk ne seyredersin olan bitenleri?
ölmemeli umutların, gel ve elimi tut! ben bir yarınım.
kapını kapama, tek dayanmaz hiçbir bünye yaşama.
kapalı kutu da güneşi görmek ister, aç kapılarını!
onca yıldız yalnızım, dostum postumu yüzdü geçti.
onca gündür gamsızım, bir tek cümle yetemedi...
ve bunca kadere dargınım, nerede kötü gün yardımım?
gençliğim de bir kareydi, pek tabiki bir kereydi.
ben ve bedenim yaşlanırken vakte hiç de aldırmazdık.
şimdi kimse yok yanımda, sagopa rap adım.
söyle, tanrının yanında kaç kavgaya karıştın,
sen de gencecik satırbaşıydın, başını satırla kesti hırsların...
yıllar geçse de ağırlığını koruyan aforizmalardır.
