her yıl organ bağışı haftası olarak bilinen 3-9 kasım döneminde ayyuka çıkan anlamsız, amaçsız, gereksiz, saçma çağrı.
neymiş? iki böbreğimden birini bağışlayarak birilerini diyalizden kurtaracakmışım! karaciğerimin bir bölümünü birilerine verip hayata döndürecekmişim! böyle yaparsam huzurlu olurmuşum, mutlu olurmuşum. hem dinen de caizmiş!
hiç olmazsa ölümden sonra bağışlanmalıymış organlar. falan filan...
iyi hoş da, başka konularda niye bu kadar paylaşımcı değilsiniz siz organ bağışı savunucuları?
mesela çok parası olan parasının bir kısmını neden olmayana bağışlamıyor? ya da ellisekiz daire sahibi olup kiralarla padişah hayatı yaşayanlar neden sahip oldukları gayrımenkullerin bir bölümünü ihtiyaç sahiplerine bağışlamıyorlar?
biraz da bu konulara değinsenize. kredi kartı borcu yüzünden intihar ederek hayatına son verenin canı, böbreği yetmeyenden daha mı az değerli? bir kuru ekmek parasına muhtaç olanlara üç beş kuruş bağışlayacak kimse yok mu memlekette?
bir böbrek için, bir kornea için bağış bekleyenlerin ne kadarı bankada yatmakta olan paracıklarının bir bölümünü başka insanların kurtuluşu için feda edebiliyorlar?
bu konulara hiç değinmeyin, sonra organ bağışı kutsaldır, y.raktır, kürektir... hassiktirin lan!
canı çıksa kılını kıpırdatmayacak insanlar için en aziz varlığı olan bedeninden bir parçayı bağışlamasını kimden, hangi yüzle isteyebiliyorsunuz?
siz önce milyonlarca insanın hayatını ameliyatsız risksiz kurtarabilecek minicik bağışlar, yardımlar için kampanya düzenleyin, insanlar insan olduklarını hatırlasınlar önce. gerisi kendiliğinden gelir.
normal bir davranıştır. asıl tuhafı sağlıksız insanın organlarını bağışlamasıdır. organ bağışının ne olduğunu bilmeden, araştırmadan satırlar dolusu yazmak yazmış olmak için yazmak, tabiri caizse işgüzarlıktır. her şeyin kıymeti kaybedildiğinde anlaşıldığından sağlıklı olduğunu düşünen birinin bu talebi anlamsız bulması normaldir. herkes ihtiyacı olanı ister ve almaya çalışır.
