Bazen tek bir an, tek bir hareket insanın gönlünü fetheder. Memleketimde iş için gittiğim ve akşamında Restoranda bize yemek ısmarlayan meraklı işveren adamın hemşehrisi olarak bana "Sen bunları nerden buldun?" sorusuna vereceğim cevabı düşünürken; ustam benden erken davranıp cevabı yapıştırmıştı: O bizi değil biz onu bulduk. Bu onore eden cevap karşısında ustam gözümde bin kat daha büyümüştü. Rahmetlik adam... Mekânı cennet olsun! işte böyle hareketler insanları sevmemizi sağlar. Sadri Abimiz'e gelince... Onu sevmek için "çalıkuşu" dizisindeki aydan Şener'le evlenip, gecesinde odasına geldiğindeki oyunculuğu ve ağlaması yeterlidir kanımca. Adam gerçekten ağlıyor ve saygıyı hakediyor. insan gibi insan, adam gibi adam. Daha ne olsun? Üstüne bir de yetmezmiş gibi Fenerbahçeli. Hey yavrum hey!
