çok kaliteli filmlerdir. yeri gelir güler, yeri gelir ağlarsın. ama hep gerçek duygular arasında kaybedersin kendini. şimdiki filmler gibi saçma sapan, sofistike değil. her yönüyle ayrıdır. izlerken o zamana ışınlanıp, bir yanınızla, ağlayan sadri'ye destek olmak isterken, diğer yarınızla o nefis istanbul'da gezmek; saygının, o güzel kelimlerin içinde sarhoş olmak istersiniz.