yakında jüpiter'de kolbastı oynayarak veya afrika'nın balta girmemiş bir ormanında yerlilerle beraber mangal partisi yaparak televizyona dönmesinden korkuyorum.
köylülerle yaptığı bir programda, zavallı insanları bir koro haline getirip ünlü halk türküsü '' ha heyli hala hula da hamburleyli hap hup '' adlı parçayı hep bir ağızdan söyletmeyi başarmış olan, acaip bir yaratık.
Keloğlan isimili mağrada 20 gün yaşayan bir insanın sırma gibi saçları olduğunu idda eden ve bütün köy halkını ''Üsküdar çocuk korosu'' gibi etrafında dizerek söylettiği,
- Saçım benim saçım benim
- Dökülüyor saçım benim
- Girdim Keloğlan mağrasına
- Gür çıkar saçım benim
- Tarak tutar başım benim
Adlı eserle beni benden almış ve akabinde sıçtırmış insandır kendileri..
ülkemizde postmodernliğin yansımaları incelendiğinde belki de en kötü getirisidir bu adam. vıttırıvızık sözlerle mide ve zihinleri bulandırmaktadır. o üzerinden çıkarmadığı "famous yellow raincot"*u ile beni benden almaktadır. zaten seyircilere yaptığı "down sendrom"lu muamelesi ile 10 akıl yaşı geride hissetmişim, süküt-u hayale uğramışımdır.
ama şunu da ifade etmek gerekir ki türkün thomas cook'udur. kuzey kutbunu sayesinde yeniden keşfetmişiz ve rabbımın izniyle orada vakit namazını eda etmiştir. **.
